در این بخش قطعات سعدی نوشته شده است.
فهرست قطعات به ترتیب حروف الفبا – حرف آخر قافیه
با توجه به اینکه در قطعه ، قافیه در مصراع زوج قرار دارد ، مصراع اول را به عنوان آغاز شعر در فهرست زیر قرار می دهیم ، ولی ترتیب اشعار بر طبق قافیه ی مصزاع دوم است .
برای خواندن هر شعر ، روی آن کلیک کنید .
الف :
قطعه شماره ۱ : سپاس دار خدای لطیف دانا را
قطعه شماره ۲ : سخن به ذکر تو آراستن مراد آن است
قطعه شماره ۳ : طریق و رسم صاحبدولتان است
قطعه شماره ۴ : هر که در بند تو شد بسته ی جاوید بماند
قطعه شماره ۵ : خداوندی ست تدبیر جهان را
قطعه شماره ۶ : مظلوم دست بسته ی مغلوب را بگوی
قطعه شماره ۷ : تو آن نکردهای از فعل خیر با من و غیر
قطعه شماره ۸ : متی حللت به شیراز یا نسیم الصبح
قطعه شماره ۹ : مباش غرّه به گفتار مادح طمّاع
ت :
قطعه شماره ۱۰ : احدا سامع المناجات
قطعه شماره ۱۱ : به سکندر نه ملک ماند و نه مال
قطعه شماره ۱۲ : گر مرا بیتو در بهشت برند
قطعه شماره ۱۳ : چنین که هست نماند قرار دولت و ملک
قطعه شماره ۱۴ : علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد
قطعه شماره ۱۵ : مرا گویند با دشمن برآویز
قطعه شماره ۱۶ : یکی از بخت کامران بینی
قطعه شماره ۱۷ : به راه راست توانی رسید در مقصود
قطعه شماره ۱۸ : عیب آنان مکن که پیش ملوک
قطعه شماره ۱۹ : گر اهل معرفتی هر چه بنگری خوب است
قطعه شماره ۲۰ : امید خلق برآور چنان که بتوانی
قطعه شماره ۲۱ : هرگز پر طاووس کسی گفت که زشت است
قطعه شماره ۲۲ : مرکب از بهر راحتی باشد
قطعه شماره ۲۳ : در چشمت ار حقیر بود صورت فقیر
قطعه شماره ۲۴ : کسی گفت عزت به مال اندر است
قطعه شماره ۲۵ : دست بر پشت مار مالیدن
قطعه شماره ۲۶ : گر سفیهی زبان دراز کند
قطعه شماره ۲۷ : هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام
قطعه شماره ۲۸ : گفتم چه کردهام که نگاهم نمیکنی
قطعه شماره ۲۹ : آشفتن چشمهای مستت
قطعه شماره ۳۰ : گویند سعدیا به چه بطّال ماندهای
قطعه شماره ۳۱ : ره نمودن به خیر ناکس را
قطعه شماره ۳۲ : خوب را گو پلاس در بر کن
قطعه شماره ۳۳ : دشمن اگر دوست شود چند بار
قطعه شماره ۳۴ : ماه را دید مرغ شب پره گفت
قطعه شماره ۳۵ : خواست تا عیبم کند پرورده ی بیگانگان
قطعه شماره ۳۶ : پدرم بنده ی قدیم تو بود
قطعه شماره ۳۷ : ای نفس چون وظیفه ی روزی مقرر است
قطعه شماره ۳۸ : در سرای به هم کرده از پس پرده
قطعه شماره ۳۹ : شهی که پاس رعیت نگاه میدارد
قطعه شماره ۴۰ : صاحب کمال را چه غم از نقص مال و جاه
قطعه شماره ۴۱ : ضرورت است به توبیخ با کسی گفتن
قطعه شماره ۴۲ : اگر خود بردَرَد پیشانی پیل
قطعه شماره ۴۳ : در حدود ری یکی دیوانه بود
قطعه شماره ۴۴ : بیا که پرده برانداختم ز صورت حال
قطعه شماره ۴۵ : در قطره ی باران بهاری چه توان گفت
خ :
قطعه شماره ۴۶ : به تماشای میوه راضی شو
قطعه شماره ۴۷ : چه سود از دزدی آنگه توبه کردن
د :
قطعه شماره ۴۸ : شنیدم که بیوهزنی دردمند
قطعه شماره ۴۹ : یارب کمال عافیتت بر دوام باد
قطعه شماره ۵۰ : مرا از بهر دیناری ثنا گفت
قطعه شماره ۵۱ : بر تربت دوستان ماضی
قطعه شماره ۵۲ : ای بلند اختر خدایت عمر جاویدان دهاد
قطعه شماره ۵۳ : پسر نورسیده شاید بود
قطعه شماره ۵۴ : بیا بگوی که پرویز از زمانه چه خورد
قطعه شماره ۵۵ : جوشن بیار و نیزه و بر گستوان ورد
قطعه شماره ۵۶ : خون دار اگرچه دشمن خرد است زینهار
قطعه شماره ۵۷ : در جهان با مردمان دانی که چون باید گذاشت
قطعه شماره ۵۸ : مرد دیگر جوان نخواهد بود
قطعه شماره ۵۹ : ملک ایمن درخت بارور است
قطعه شماره ۶۰ : آن را که تو دست پیش داری
قطعه شماره ۶۱ : آدمی فضل بر دگر حیوان
قطعه شماره ۶۲ : تو خود جفا نکنی بیگناه بر بنده
قطعه شماره ۶۳ : دیو اگر صومعه داری کند اندر ملکوت
قطعه شماره ۶۴ : طمع خام که سودی بکنم
قطعه شماره ۶۵ : شد غلامی به جوی کآب آرد
قطعه شماره ۶۶ : من هرگز آب چاه ندیدم چنین مداد
قطعه شماره ۶۷ : مر تو را چون دو کار پیش آید
قطعه شماره ۶۸ : دانی که بر نگین سلیمان چه نقش بود
قطعه شماره ۶۹ : سخن عشق حرام است بر آن بیهده گوی
قطعه شماره ۷۰ : ز دست تُرُشروی خوردن تبرزد
قطعه شماره ۷۱ : روزی به سرش نبشته بودند
قطعه شماره ۷۲ : از دست تهی کرم نیاید
قطعه شماره ۷۳ : کسی به حمد و ثنای برادران عزیز
قطعه شماره ۷۴ : من بگویم ندیدهام دهنی
قطعه شماره ۷۵ : گر جهان فتنه گیرد از چپ و راست
قطعه شماره ۷۶ : کاملانند در لباس حقیر
قطعه شماره ۷۷ : سخن گفته دگر باز نیاید به دهن
قطعه شماره ۷۸ : اگر صد دفتر شیرین بخوانی
قطعه شماره ۷۹ : خر به سعی آدمی نخواهد شد
قطعه شماره ۸۰ : تشنه ی سوخته در چشمه ی روشن چو رسید
قطعه شماره ۸۱ : هیچ دانی که آب دیده ی پیر
قطعه شماره ۸۲ : دوستان سخت پیمان را ز دشمن باک نیست
قطعه شماره ۸۳ : حریف عمر به سر برده در فسوق و فجور
قطعه شماره ۸۴ : یاد دارم ز پیر دانشمند
قطعه شماره ۸۵ : بسا بساط خداوند ملک دولت را
قطعه شماره ۸۶ : وفا با هیچ کس کرده ست گیتی
قطعه شماره ۸۷ : نه سام و نریمان و افراسیاب
قطعه شماره ۸۸ : هر که مقصود و مرادش خور و خواب است از عمر
قطعه شماره ۸۹ : چو دولت خواهد آمد بندهای را
قطعه شماره ۹۰ : بسیار برفتند و به جایی نرسیدند
قطعه شماره ۹۱ : تا سگان را وجود پیدا نیست
قطعه شماره ۹۲ : اگر خونی نریزد شاه عالم
قطعه شماره ۹۳ : نکنی دفع ظالم از مظلوم
قطعه شماره ۹۴ : هر کجا دردمندی از سر شوق
قطعه شماره ۹۵ : حاکم ظالم به سنان قلم
قطعه شماره ۹۶ : ز دور چرخ چه نالی ز فعل خویش بنال
قطعه شماره ۹۷ : نفس ظالم مثال زنبورست
قطعه شماره ۹۸ : آسیا سنگ ده هزار منی
قطعه شماره ۹۹ : بدین الحان داودی عجب نیست
قطعه شماره ۱۰۰ : چو نیکبخت شدی ایمن از حسود مباش
قطعه شماره ۱۰۱ : رسم و آیین پادشاهان است
قطعه شماره ۱۰۲ : نشانِ آخر عهد و زوال ملک وی است
قطعه شماره ۱۰۳ : آن که در حضرت بی چون تو قربی دارد
قطعه شماره ۱۰۴ : دامن آلوده اگر خود همه حکمت گوید
قطعه شماره ۱۰۵ : آدمیسان و نیک محضر باش
قطعه شماره ۱۰۶ : تا نگویی که عاملان حریص
قطعه شماره ۱۰۷ : رحمت صفت خدای باقی ست
قطعه شماره ۱۰۸ : هیچ فرصت ورای آن مَطَلَب
قطعه شماره ۱۰۹ : الحق امنای مال ایتام
قطعه شماره ۱۱۰ : ناکسان را فراستی ست عظیم
قطعه شماره ۱۱۱ : امیر ما عسل از دست خلق مینخورد
قطعه شماره ۱۱۲ : چه گنجها بنهادند و دیگری برداشت
قطعه شماره ۱۱۳ : خواهی از دشمن نادان که گزندت نرسد
قطعه شماره ۱۱۴ : متکلف به نغمه در قرآن
قطعه شماره ۱۱۵ : مرغ جایی که علف بیند و چیند گردد
قطعه شماره ۱۱۶ : هزار سال به امید تو توانم بود
قطعه شماره ۱۱۷ : هر که بر روی زمین مهلت عیشی دارد
قطعه شماره ۱۱۸ : اگر ملازم خاک در کسی باشی
قطعه شماره ۱۱۹ : نگر تا نبینی ز ظلم شهی
قطعه شماره ۱۲۰ : روز قالی فشاندن است امروز
قطعه شماره ۱۲۱ : گر خردمند از اوباش جفایی بیند
قطعه شماره ۱۲۲ : کوه عنبر نشسته بر زنخش
قطعه شماره ۱۲۳ : هر که بینی مراد و راحت خویش
قطعه شماره ۱۲۴ : به سمع خواجه رسانید اگر مجال بود
قطعه شماره ۱۲۵ : ناگهان بانگ در سرای افتد
قطعه شماره ۱۲۶ : یارب این نامه سیه کرده ی بی فایده عمر
قطعه شماره ۱۲۷ : حقیقت است که دانا سرای عاریتی
قطعه شماره ۱۲۸ : سفینه ی حکمیات و نظم و نثر لطیف
قطعه شماره ۱۲۹ : نه آدمی ست که در خرمی و مجموعی
قطعه شماره ۱۳۰ : روز گم گشتن فرزند مقادیر قضا
قطعه شماره ۱۳۱ : صانع نقشبند بی مانند
قطعه شماره ۱۳۲ : یکی نصیحت درویشوار خواهم کرد
قطعه شماره ۱۳۳ : ای غره به رحمت خداوند
قطعه شماره ۱۳۴ : بندگان را ز حد به در منواز
ر :
قطعه شماره ۱۳۵ : بود در خاطرم که یک چندی
قطعه شماره ۱۳۶ : برای ختم سخن دست بر دعا داریم
قطعه شماره ۱۳۷ : به قفل و پره ی زرین همی توان بستن
قطعه شماره ۱۳۸ : بردند پیمبران و پاکان
قطعه شماره ۱۳۹ : حدیث وقف به جایی رسید در شیراز
قطعه شماره ۱۴۰ : چو رنج برنتوانی گرفتن از رنجور
قطعه شماره ۱۴۱ : خداوند کشور خطا میکند
قطعه شماره ۱۴۲ : عنکبوت ضعیف نتواند
قطعه شماره ۱۴۳ : فریاد پیرزن که برآید ز سوز دل
قطعه شماره ۱۴۴ : نگین ختم رسالت پیمبر عربی
قطعه شماره ۱۴۵ : هاونا گفتم از چه مینالی
قطعه شماره ۱۴۶ : هر که خیری کرد و موقوفی گذاشت
قطعه شماره ۱۴۷ : هر که مشهور شد به بیادبی
قطعه شماره ۱۴۸ : تو آن نهای که به جور از تو روی برپیچند
قطعه شماره ۱۴۹ : گر بشنوی نصیحت مردان به گوش دل
قطعه شماره ۱۵۰ : دل منه بر جهان که دور بقا
ز :
قطعه شماره ۱۵۱ : جزای نیک و بد خلق با خدای انداز
قطعه شماره ۱۵۲ : گروهی از سر بیمغز بی خبر گویند
قطعه شماره ۱۵۳ : هر چه میکرد با ضعیفان دزد
قطعه شماره ۱۵۴ : پدر که جان عزیزش به لب رسید چه گفت
ش :
قطعه شماره ۱۵۵ : ملکداری با دیانت باید و فرهنگ و هوش
قطعه شماره ۱۵۶ : پادشاهان پاسبانانند مر درویش را
قطعه شماره ۱۵۷ : بس ای غلام بدیعالجمال شیرینکار
قطعه شماره ۱۵۸ : آن پریروی که از مرد و زن و پیر و جوان
قطعه شماره ۱۵۹ : پروردگار خلق خدایی به کس نداد
قطعه شماره ۱۶۰ : دل مبند ای حکیم بر دنیا
قطعه شماره ۱۶۱ : حسن عنوان چنان که معلوم است
قطعه شماره ۱۶۲ : شجرِ مُقل در بیابانها
قطعه شماره ۱۶۳ : ای که دانش به مردم آموزی
قطعه شماره ۱۶۴ : دوش مرغی به صبح مینالید
قطعه شماره ۱۶۵ : مشمّر برد ملک آن پادشاه
ک :
قطعه شماره ۱۶۶ : مگسی گفت عنکبوتی را
گ :
قطعه شماره ۱۶۷ : پیدا شود که مرد کدام است و زن کدام
قطعه شماره ۱۶۸ : دشمنت خود مباد و گر باشد
ل :
قطعه شماره ۱۶۹ : چنان که مشرق و مغرب به هم نپیوندند
قطعه شماره ۱۷۰ : خواجه تشریفم فرستادی و مال
قطعه شماره ۱۷۱ : کسان که تلخی حاجت نیازموده ستند
قطعه شماره ۱۷۲ : به مرگ خواجه فلان هیچ گم نگشت جهان
م :
قطعه شماره ۱۷۳ : خطاب حاکم عادل مثال باران است
قطعه شماره ۱۷۴ : ضرورت است که آحاد را سری باشد
قطعه شماره ۱۷۵ : مراد و مطلب دنیا و آخرت نبرد
قطعه شماره ۱۷۶ : طبیب و تجربت سودی ندارد
قطعه شماره ۱۷۷ : مرا به صورت شاهد نظر حلال بود
قطعه شماره ۱۷۸ : مردکی غرقه بود در جیحون
قطعه شماره ۱۷۹ : من این نامه که اکنون مینویسم
قطعه شماره ۱۸۰ : چو دوستان تو را بر تو دل بیازارم
قطعه شماره ۱۸۱ : سگی شکایت ایام با کسی میکرد
قطعه شماره ۱۸۲ : نظر که با همه داری به چشم بخشایش
قطعه شماره ۱۸۳ : آن ستمدیده ندیدی که به خونخواره چه گفت
قطعه شماره ۱۸۴ : خلق در ملک خدای از همه جنسی باشد
ن :
قطعه شماره ۱۸۵ : گر بدانستی که خواهد مرد ناگه در میان
قطعه شماره ۱۸۶ : اگر گویندش اندر نار جاوید
قطعه شماره ۱۸۷ : شبی خواهم که پنهانت بگویم
قطعه شماره ۱۸۸ : نکویی با بدان کردن وبال است
قطعه شماره ۱۸۹ : یارب تو هر چه بهتر و نیکوترش بده
قطعه شماره ۱۹۰ : پسران فلان سه بدبختند
قطعه شماره ۱۹۱ : خدایا فضل کن گنج قناعت
قطعه شماره ۱۹۲ : گدایان بینی اندر روز محشر
قطعه شماره ۱۹۳ : چو میدانستی افتادن به ناچار
قطعه شماره ۱۹۴ : صبر بر قسمت خدا کردن
قطعه شماره ۱۹۵ : هزار بوسه دهد بتپرست بر سنگی
قطعه شماره ۱۹۶ : کسی ملامتم از عشق روی او میکرد
قطعه شماره ۱۹۷ : هر بد که به خود نمیپسندی
قطعه شماره ۱۹۸ : هان ای نهاده تیر جفا در کمان حکم
قطعه شماره ۱۹۹ : چند گویی که مهر از او بردار
و :
قطعه شماره ۲۰۰ : بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید
قطعه شماره ۲۰۱ : دوران ملک ظالم و فرمان قاطعش
قطعه شماره ۲۰۲ : گفتم به ره ببینم و دامن بگیرمش
قطعه شماره ۲۰۳ : نه نیکان را بد افتاده ست هرگز
ه :
قطعه شماره ۲۰۴ : زمان ضایع مکن در علم صورت
قطعه شماره ۲۰۵ : جامع هفت چیز در یک روز
ی :
قطعه شماره ۲۰۶ : تا تو فرمان نبری خلق به فرمان نروند
قطعه شماره ۲۰۷ : چنان زندگانی کن ای نیکرای
قطعه شماره ۲۰۸ : نخواهی کز بزرگان جور بینی
قطعه شماره ۲۰۹ : امید عافیت آن گه بود موافق عقل
قطعه شماره ۲۱۰ : خداوندان نعمت را کرم هست
قطعه شماره ۲۱۱ : طبیبی را حکایت کرد پیری
قطعه شماره ۲۱۲ : ضمیر مصلحت اندیش هر چه پیش آید
قطعه شماره ۲۱۳ : مرا گر صاحب دیوان اعلی
قطعه شماره ۲۱۴ : وه که چه آزار بود من از مهر تو
قطعه شماره ۲۱۵ : بشنو از من سخنی حق پدر فرزندی
قطعه شماره ۲۱۶ : رحم الله معشر الماضین
قطعه شماره ۲۱۷ : نجس ار پیرهن شبلی و معروف بپوشد
قطعه شماره ۲۱۸ : خواستم تا زحلی گویمت از روی قیاس
قطعه شماره ۲۱۹ : دامن جامه که در خار مغیلان بگرفت
قطعه شماره ۲۲۰ : غماز را به حضرت سلطان که راه داد
قطعه شماره ۲۲۱ : اگر ممالک روی زمین به دست آری
قطعه شماره ۲۲۲ : ای پسندیده حیف بر درویش
قطعه شماره ۲۲۳ : شنیدهام که فقیهی به دشتوانی گفت
قطعه شماره ۲۲۴ : گر از خراج رعیت نباشدت باری
قطعه شماره ۲۲۵ : دیگران در ریاضتند و نیاز
قطعه شماره ۲۲۶ : هر کجا خط مشکلی بکشند
قطعه شماره ۲۲۷ : آن مکن در عمل که در عزلت
قطعه شماره ۲۲۸ : مکافات بدی کردن حلال است
قطعه شماره ۲۲۹ : دوش در سلک صحبتی بودم
قطعه شماره ۲۳۰ : ز لوح روی کودک بر توان خواند
قطعه شماره ۲۳۱ : بس دست دعا بر آسمان بود
قطعه شماره ۲۳۲ : حاجت خلق از در خدای برآید
قطعه شماره ۲۳۳ : نظر کردم به چشم رای و تدبیر
قطعه شماره ۲۳۴ : بیهنر را دیدنِ صاحب هنر
قطعه شماره ۲۳۵ : نبایدت که پریشان شود قواعد ملک
قطعه شماره ۲۳۶ : ای طفل که دفع مگس از خود نتوانی
قطعه شماره ۲۳۷ : خرم تن آن که نام نیکش
قطعه شماره ۲۳۸ : مقابلت نکند با حجر به پیشانی
قطعه شماره ۲۳۹ : نظر به چشم ارادت مکن به صورت دنیا
قطعه شماره ۲۴۰ : یاران کجاوه غم ندارند
قطعه شماره ۲۴۱ : چو بندگان کمر بسته شرط خدمت را
قطعه شماره ۲۴۲ : ای که گر هر سر موییت زبانی دارد
قطعه شماره ۲۴۳ : از من بگوی شاه رعیت نواز را
قطعه شماره ۲۴۴ : هر دم زبان مرده همی گوید این سخن
پایان اشعار این بخش