در این بخش”باب دوم در احسان”بوستان سعدی نوشته شده است.
برای خواندن ، روی آنها کلیک کنید .
شماره 1 : اگر هوشمندی ، به معنی گرای
شماره 2 : پدرمرده را سایه بر سر فکن
شماره 3 : مشو تا توانی ز رحمت بری
شماره 4 : شنیدم که یک هفته ابن‌السبیل
شماره 5 : گره بر سر بند احسان مزن
شماره 6 : زباندانی آمد به صاحبدلی
شماره 7 : یکی رفت و دینار از او صد هزار
شماره 8 : بزارید وقتی زنی پیش شوی
شماره 9 : شنیدم که پیری به راه حجاز
شماره 10 : به سرهنگ سلطان چنین گفت زن :
شماره 11 : یکی را کرم بود و قوت نبود
شماره 12 : یکی در بیابان سگی تشنه یافت
شماره 13 : تو با خلق سهلی کن ای نیکبخت
شماره 14 : بنالید درویشی از ضعف حال
شماره 15 : یکی سیرت نیکمردان شنو
شماره 16 : به ره بر یکی پیشم آمد جوان
شماره 17 : یکی روبهی دید بی دست و پای
شماره 18 : شنیدم که مردی است پاکیزه بوم
شماره 19 : شنیدم در ایام حاتم که بود
شماره 20 : ندانم که گفت این حکایت به من
شماره 21 : شنیدم که طَی در زمان رسول
شماره 22 : ز بنگاه حاتم یکی پیرمرد
شماره 23 : چو حاتم به آزادمردی دگر
شماره 24 : یکی را خری در گل افتاده بود
شماره 25 : شنیدم که مغروری از کبر مست
شماره 26 : الا گر طلبکار اهل دلی
شماره 27 : یکی را پسر گم شد از راحله
شماره 28 : ز تاج ملکزاده‌ای در مَناخ
شماره 29 : درِ معرفت بر کسانی است باز
شماره 30 : یکی زهره ی خرج کردن نداشت
شماره 31 : جوانی به دانگی کرم کرده بود
شماره 32 : کسی دید صحرای محشر به خواب
شماره 33 : بگفتیم در باب احسان بسی
شماره 34 : شنیدم که مردی غم خانه خَورد
شماره 35 : چه خوش گفت بهرام صحرانشین
شماره 36 : شنیدم که مردی غم خانه خَورد
شماره 37 : چه خوش گفت بهرام صحرانشین
پایان این بخش
