در این بخش ” رباعی های رهی معیری ” نوشته شده است.
فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبا – حرف آخر قافیه یا ردیف –
برای خواندن هر شعر ، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : دانستی اگر سوز شبانروز مرا
شعر شماره 2 : ای جلوه ی برق آشیان سوز تو را
شعر شماره 3 : ای ناله چه شد در دل او تاثیرت
شعر شماره 4 : آن را که جفاجوست نمی باید خواست
شعر شماره 5 : گردون مرا ز محنت هستی رها نخواست
شعر شماره 6 : آن دوست، که ناکامی ما خواسته است
شعر شماره 7 : چشم یاری داشتن از دشمنان بیهوده است
شعر شماره 8 : هر لاله ی آتشین، دل سوخته ای است
شعر شماره 9 : نیست سری کز تو پرآشوب نیست
شعر شماره 10 : در عشق تو پروای بداندیشم نیست
شعر شماره 11 : گلبرگ به نرمی چو بر و دوش تو نیست
شعر شماره 12 : داریم دلی صاف تر از سینه صبح
شعر شماره 13 : زنجیر طلایی تو ای گنج مراد
شعر شماره 14 : هر گل که به طرف گلستان می خندد
شعر شماره 15 : می از کف آن زهره جبین می ریزد
شعر شماره 16 : دردا که بهار عیش ما آخر شد
شعر شماره 17 : تا دل شکنی، شیوه ی آمال تو شد
شعر شماره 18 : کاش امشبم آن شمع طرب می‌آمد
شعر شماره 19 : مستان خرابات ز خود بی خبرند
شعر شماره 20 : جانم به فغان چو مرغ شب می آید
شعر شماره 21 : آسودگی از محن ندارد مادر
شعر شماره 22 : مسعود که یافت عز و جاه از لاهور
شعر شماره 23 : آن یار که عشق او بود یارم و بس
شعر شماره 24 : ساز کرد آن دانشی مرد سخندان ساز دانش
شعر شماره 25 : از ظلم حذر کن، اگرت باید ملک
شعر شماره 26 : تا دیده و دل جانب او دوخته ام
شعر شماره 27 : امشب که رخ از لاله برافروخته ام
شعر شماره 28 : بی روی تو گشت لاله گون مردم چشم
شعر شماره 29 : از آتش دل، شمع طرب را مانم
شعر شماره 30 : ای بی خبر از محنت روزافزونم
شعر شماره 31 : چون ماه نو از حلقه به گوشان توایم
شعر شماره 32 : ماییم که در پای تو چون خاک رهیم
شعر شماره 33 : خم گشت به لعلگون شراب آبستن
شعر شماره 34 : احوال دل آن زلف دو تا داند و من
شعر شماره 35 : ماییم و دلی نهفته غم ها در او
شعر شماره 36 : کو همنفسی که بوی درد آید از او؟
شعر شماره 37 : نیلگون چشم فریب انگیز رنگ آمیز تو
شعر شماره 38 : ای روی تو گلگون ز می ناب شده
شعر شماره 39 : یا عافیت از چشم فسون سازم ده
شعر شماره 40 : گرمی ندهد باده ی ناب ای ساقی
شعر شماره 41 : ای ماه به چشم اشکبارم رحمی
شعر شماره 42 : آمد بر من نگار خوی کرده ز می
شعر شماره 43 : ای دل اگر آن روی بهشتی بینی
شعر شماره 44 : گل نیست چنین سرکش و رعنا که تویی
پایان اشعار این بخش
