از ظلم حذر کن، اگرت باید ملک

رهی معیری – رباعی شماره 15 آب آتشین می از کف آن زهره جبین می ریزد وز برگ گل، آب آتشین می ریزد آن ساقی

رهی معیری – رباعی شماره 32 ستاره ی صبحگاهی ماییم که در پای تو چون خاک رهیم مدهوش و ز دست رفته از یک نگهیم

رهی معیری – رباعی شماره 17 دل شکن تا دل شکنی، شیوه ی آمال تو شد چون سایه دل خلق، به دنبال تو شد دانی

رهی معیری – رباعی شماره 13 زنجیر طلایی زنجیر طلایی تو ای گنج مراد امشب ز فروتنی به ما درسی داد بر گردن نازنین، چو