در این بخش”باب سوم در عشق و مستی و شور”بوستان سعدی نوشته شده است.
برای خواندن ، روی آنها کلیک کنید .
شماره 1 : خوشا وقت شوریدگان غمش
شماره 2 : تو را عشق همچون خودی ز آب و گل
شماره 3 : شنیدم که وقتی گدا زادهای
شماره 4 : یکی شاهدی در سمرقند داشت
شماره 5 : یکی تشنه میگفت و جان میسپرد
شماره 6 : چنین نقل دارم ز مردان راه
شماره 7 : شنیدم که پیری شبی زنده داشت
شماره 8 : شکایت کند نوعروسی جوان
شماره 9 : طبیبی پریچهره در مرو بود
شماره 10 : یکی پنجه ی آهنین راست کرد
شماره 11 : میان دو عم زاده وصلت فتاد
شماره 12 : یکی پیشِ شوریده حالی نبشت
شماره 13 : به مجنون کسی گفت کای نیک پی
شماره 14 : یکی خرده بر شاه غزنین گرفت
شماره 15 : قضا را من و پیری از فاریاب
شماره 16 : ره عقل جز پیچ بر پیچ نیست
شماره 17 : رئیس دهی با پسر در رهی
شماره 18 : مگر دیده باشی که در باغ و راغ
شماره 19 : ثنا گفت بر سعد زنگی کسی
شماره 20 : به شهری در از شام غوغا فتاد
شماره 21 : یکی را چو من دل به دست کسی
شماره 22 : اگر مرد عشقی کم خویش گیر
شماره 23 : شکر لب جوانی نی آموختی
شماره 24 : کسی گفت پروانه را کای حقیر
شماره 25 : شبی یاد دارم که چشمم نخفت
پایان این بخش
