ادبستان شعر پارسی تارنمایی ویژه ی شعر و ادب

با من قدم بزن، حالا که با منی حالا که بغضی ام، حالا که سهممی با من قدم بزن، میلرزه دست و پام بی تو کجا برم؟ بی تو کجا بیام؟ دست منو بگیر، کنار من بشین من عاشق توام، حال منو ببین از دلهره نگو، از خستگی پرم بی …

خداوند به حضرت موسی ع در ” طور سینا ” فرمود که در مناجات بعدی همراه خود، پست ترین مخلوق را بیاور. موسی(ع) برای پیدا کردن چنین شخصی جستجوی فراوانی کرد اما نتوانست چنین شخصی را بیابد؛ زیرا به هر کس می رسید با خود می فرمود : شاید او …

شتربانی در شهر هنگامه ای به پا کرده بود و همه به دور او جمع گشته بودند. شتربان می گفت : ” من از دار دنیا همین یک شتر  را دارم، می ترسم روزی به خاطر بارکشی پاهایش آسیب ببیند، به همین خاطر می خواهم به پاهایش نعل بکوبم ” …

روزی عالمی پر آوازه، سوار بر مرکب از بیابانی عبور می کرد. فردی را دید نالان، علت را پرسید. گفت: من علیلم توان راه رفتن ندارم. گرسنه ام نای ایستادن ندارم. راه را گم کرده ام، درمانده ام. عالم از اسب پایین آمد و راه مانده را سوار بر اسب …

فقط  ديروز که بر می گشتم اينطور مثل يک بادمجان با اين اتاق، این فضا و تمام آسمان  با هر آنچه در آن است ناسازگاری روشنی داشتم هيچ چيز آنقدر قدرت ندارد برای تدبير اين زندگی که با موجودات ريزش اداره می شود پس ما آرام لباسهايمان را می پوشيم ديوانه در يک لحظه …

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۱۴ آیا که مرا تو دستگیری یا نه فریاد رسی به این اسیری یا نه گفتی که تو را به بندگی بپذیرم خدمت کردم اگر پذیری یا نه

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۱۳ با روز رخ تو گر چه ای روت چو ماه از روز و شب جهان نبودم آگاه بنمود چو چشم بد فروبست آن ماه شب های فراق تو مرا روز سیاه  

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۱۲ آن دل که به دست بت گرفتارم ازو وز دست همی درگذرد کارم ازو بیزار شدست از من و من زارم ازو دل نی و هزار درد دل دارم ازو  

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۱۱ حکایت کند نرگس اندر چمن ز چشم دلارام روز خمار ز مینا یکی شاخ دیدی لطیف درم برگ آن شاخ و دینار بار چو فیروزه بر آینه ی آبگیر برآورده نیلوفر سازگار چو کافر سیه روی بر گرد او ز دوده سنان ها بود …

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۱۰ بر آتش هجر عمری ار بنشینم خاک در تو همی به دل نگزینم از باد همه نسیم زلفت بویم در آب همه خیال رویت بینم  

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۹ شب ها چو ز روز وصل او یاد کنم تا روز هزار گونه فریاد کنم ترسم که شب اجل امانم ندهد تا باز به روز وصل دل شاد کنم  

عنصری بلخی اشعار منسوب شماره ۸ ای دل چو به غم های جهان درمانم از دیده سرشک های رنگین رانم خود را چه دهم عشوه یقین می دانم کاندر سر دل شود به آخر جانم