ترانه ها و نغمه های رهی معیری

در این بخش ” ترانه ها و نغمه های رهی معیری ” نوشته شده است.

فهرست اشعار به ترتیب حروف الفبا – حرف آخر قافیه یا ردیف –

برای خواندن هر شعر،روی آن کلیک کنید :

 

شعر شماره ۱ : همچو نی می نالم از سودای دل

شعر شماره ۲ : بخت نافرجام اگر با عاشقان با عاشقان یاری کند

شعر شماره ۳ : تا دامن از من کشیدی ای سرو سیمین تن من

شعر شماره ۴ : نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم

شعر شماره ۵ : نداند نداند نداند رسم یاری بی وفا یاری که من دارم

شعر شماره ۶ : ز خون رنگین بود چون لاله دامانی که من دارم

شعر شماره ۷ : دل زودباورم را به کرشمه ای ربودی

شعر شماره ۸ : در پیش بی دردان چرا فریاد بی حاصل کنم

شعر شماره ۹ : چون زلف توام جانا در عین پریشانی

شعر شماره ۱۰ : گه شکایت از گلی، گه شکوه از خاری کنم

شعر شماره ۱۱ : ساقی بیا کز عقل و دین بيگانه ام بیگانه

شعر شماره ۱۲ : به شب نخفته چشم کس ز ناله ی زارم

شعر شماره ۱۳ : سیرم از زندگانی در بهار جوانی

شعر شماره ۱۴ : مرغ حق خواند هر دم در دل شب ای ماه 

شعر شماره ۱۵ : دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی

شعر شماره ۱۶ : ز ما ای گل چه دیدی؟ که دامن درکشیدی

شعر شماره ۱۷ : دارم شب و روز، از عشق ماهی

شعر شماره ۱۸ : آرزوی ما تویی تو  قبله ی دل ها تویی تو

شعر شماره ۱۹ : دارم غم جانکاهی، شب های سیاهی، دور از رخ ماهی

شعر شماره ۲۰ : همه شب نالم چون نی که غمی دارم، که غمی دارم

شعر شماره ۲۱ :بیا بیا که صبح شادی گذرد به نامرادی گذرد

شعر شماره ۲۲ : ای بی خبر از بی نوایان بیا، بیا، بیا

شعر شماره ۲۳ : راز دل نهفته بودم با کسی نگفته بودم

شعر شماره ۲۴ : با عاشقان ای گل سر یاری نداری

شعر شماره ۲۵ : مست از شراب نوشین جانا بیا و بنشین

شعر شماره ۲۶ : وفا با تو ای مه روا نبود ، که سنگین دلان را وفا نبود

شعر شماره ۲۷ : من آن ناله بی اثرم که سوی دلی، ره نبرم

شعر شماره ۲۸ : ای ناله بی اثر جانم چه کاهی

شعر شماره ۲۹ : من شمع لرزانم از شب گریزانم

شعر شماره ۳۰ : ندانمت به که مانی؟ که آفت دل و جانی

شعر شماره ۳۱ : شد خزان گلشن آشنایی بازم آتش به جان زد جدایی

شعر شماره ۳۲ : ای آتشین لاله ، ای آتشین لاله ، چون روی ياری

شعر شماره ۳۳ : آن دم که با تو باشم محنت و غم سرآید

شعر شماره ۳۴ : گل من بستان گشته رویت، چمن از گل شد چون سر کویت

شعر شماره ۳۵ : تا آساید دل زارم بنشین بنشین ای گل به کنارم بنشین

شعر شماره ۳۶ : از بوسه ای زنده ام کن ، ای امید زندگانی 

شعر شماره ۳۷ : تا به کی از اين دل آزاری ها کار بیدلان، بود زاری ها

شعر شماره ۳۸ : چنانم بانگ نی آتش بر جان زد

شعر شماره ۳۹ : من از روز ازل، دیوانه بودم

شعر شماره ۴۰ : ای شب جدایی که چون روزم سیاهی ای شب

شعر شماره ۴۱ : برده صبرم از دل چشم مستی

شعر شماره ۴۲ : من بیدل ساقی به نگاهی مستم

شعر شماره ۴۳ : دیدم مرغی در طرف چمن، نالد همچو من

شعر شماره ۴۴ : شود آیا که نسیم بهاری،گوید آن خرمن گل را ز یاری؟

شعر شماره ۴۵ : سوی بستان شد ز نو وزان باد بهاری

شعر شماره ۴۶ : دیدی که رسوا شد دلم غرق تمنا شد دلم

شعر شماره ۴۷ : با آن که همچون اشک غم بر خاک ره افتاده ام من

شعر شماره ۴۸ : هستی ندارد بها بی عشق و مستی

شعر شماره ۴۹ : نه همزبانی، نه همنوایی تا به او بگویم ز عشقت حکایتی

شعر شماره ۵۰ : ساقیا امشب کجایی تا ز خود یابم رهایی

شعر شماره ۵۱ : از دیده بارم وز دل برآرم بی روی ماهی اشکی و آهی

شعر شماره ۵۲ : الا رهگذر کز راه یاری

پایان اشعار این بخش