بی روی تو گشت لاله گون مردم چشم

رهی معیری – رباعی شماره 32 ستاره ی صبحگاهی ماییم که در پای تو چون خاک رهیم مدهوش و ز دست رفته از یک نگهیم

رهی معیری – رباعی شماره 38 چشم تر ای روی تو گلگون ز می ناب شده وز خون دلم چو لاله سیراب شده بر چشم

رهی معیری – رباعی شماره 22 مسعود (1) مسعود که یافت عز و جاه از لاهور تابید چو نور صبحگاه از لاهور سالار سخنوران به

رهی معیری – رباعی شماره 1 در بستر بیماری دانستی اگر سوز شبانروز مرا دامن نزدی، آتش جانسوز مرا از خنده ی دیروز، حکایت چه