آمد بر من نگار خوی کرده ز می

رهی معیری – رباعی شماره 15 آب آتشین می از کف آن زهره جبین می ریزد وز برگ گل، آب آتشین می ریزد آن ساقی

رهی معیری – رباعی شماره 23 قصد آزار آن یار که عشق او بود یارم و بس می آمد و داشت قصد آزارم و بس

رهی معیری – رباعی شماره 16 در سوگ صبحی(1) دردا که بهار عیش ما آخر شد دوران گل از باد فنا آخر شد شب طی

رهی معیری – رباعی شماره 24 راز دانش ساز کرد آن دانشی مرد سخندان ساز دانش آفرین بر آتش طبع سخن پرداز دانش دفتر آثار