امشب که رخ از لاله برافروخته ام

رهی معیری – رباعی شماره ۱ در بستر بیماری دانستی اگر سوز شبانروز مرا دامن نزدی، آتش جانسوز مرا از خنده ی دیروز، حکایت چه

رهی معیری – رباعی شماره ۲۳ قصد آزار آن یار که عشق او بود یارم و بس می آمد و داشت قصد آزارم و بس

رهی معیری – رباعی شماره ۴۴ فریبا گل نیست چنین سرکش و رعنا که تویی مه نیست بدین گونه فریبا که تویی غم بر سر

رهی معیری – رباعی شماره ۲۱ اندوه مادر آسودگی از محن ندارد مادر آسایش جان و تن ندارد مادر دارد غم و اندوه جگرگوشه ی