ای دل اگر آن روی بهشتی بینی

رهی معیری – رباعی شماره 14 غنچه ی تنگدل هر گل که به طرف گلستان می خندد بر وضع جهان گذران می خندد این غمکده

رهی معیری – رباعی شماره 28 مردم چشم بی روی تو گشت لاله گون مردم چشم بنشست ز دوریت به خون مردم چشم افتادی اگر

رهی معیری – رباعی شماره 16 در سوگ صبحی(1) دردا که بهار عیش ما آخر شد دوران گل از باد فنا آخر شد شب طی

رهی معیری – رباعی شماره 22 مسعود (1) مسعود که یافت عز و جاه از لاهور تابید چو نور صبحگاه از لاهور سالار سخنوران به