گرمی ندهد باده ی ناب ای ساقی

رهی معیری – رباعی شماره 7 خاطر آسوده چشم یاری داشتن از دشمنان بیهوده است دشمنی بوده است کار دوستان، تا بوده است تا زدم

رهی معیری – رباعی شماره 27 خرمن غم امشب که رخ از لاله برافروخته ام در آتش می، خرمن غم سوخته ام تا نوگل من

رهی معیری – رباعی شماره 20 دیار شب جانم به فغان چو مرغ شب می آید با داغ تو با ناله به لب می آید

رهی معیری – رباعی شماره 2 آشیان سوز ای جلوه ی برق آشیان سوز تو را ای روشنی شمع شب‌افروز تو را زان روز که