سخن عشق حرام است بر آن بیهده گوی

سعدی-قطعه شماره 13   چنین که هست نماند قرار دولت و ملک که هر شبی را بی‌اختلاف روزی هست چو دست دست تو باشد دراز

سعدی-قطعه شماره 26   گر سفیهی زبان دراز کند که فلانی به فسق ممتاز است فسق ما بی‌بیان یقین نشود واو به اقرار خویش غمّاز

سعدی-قطعه شماره 72   از دست تهی کرم نیاید هر چند دلش جواد باشد مسکین چه کند سوار چالاک چون اسب نه بر مراد باشد

سعدی-قطعه شماره 32   خوب را گو پلاس در بر کن که همان لعبت نگارین است زشت را گو هزار حله بپوش که همان مرده‌شوی