هر کجا دردمندی از سر شوق

سعدی-قطعه شماره 181   سگی شکایت ایام با کسی می‌کرد نبینی‌ام که چه برگشته حال و مسکینم نه آشیانه چو مرغان نه غله چون موران

سعدی-قطعه شماره 236   ای طفل که دفع مگس از خود نتوانی هر چند که بالغ شدی آخر نه تو آنی شکرانه ی زور آوری

سعدی-قطعه شماره 157   بس ای غلام بدیع‌الجمال شیرین‌کار که سوز عشق تو انداخت در جهان آتش به نفت گنده چه حاجت که بر دهان

سعدی-قطعه شماره 29   آشفتن چشمهای مستت دود دل یار مهربان است وین طرفه که درد چشم او را خونابه ز چشم ما روان است