نکویی با بدان کردن وبال است

سعدی-قطعه شماره 201   دوران ملک ظالم و فرمان قاطعش چندان روان بود که برآید روان او هرگز کسی که خانه مردم خراب کرد آباد

سعدی-قطعه شماره 142   عنکبوت ضعیف نتواند که رود چون درندگان به شکار رزق او را پری و بالی داد تا به دامش دراوفتد ناچار

سعدی-قطعه شماره 165   مشمّر برد ملک آن پادشاه که وی را نباشد خردمند پیش خردمند گو پادشاهش مباش که خود پاشاه است بر نفس

سعدی-قطعه شماره 152   گروهی از سر بی‌مغز بی خبر گویند بریده به سرِ بدگوی تا نگوید راز من این ندانم دانم تامل اولی تر