دامن آلوده اگر خود همه حکمت گوید

سعدی-قطعه شماره 178   مردکی غرقه بود در جیحون در سمرقند بود پندارم بانگ می‌کرد و زار می‌نالید که دریغا کلاه و دستارم  

سعدی-قطعه شماره 43   در حدود ری یکی دیوانه بود سال و مه کردی به کوه و دشت گشت در بهار و دی به سالی

سعدی-قطعه شماره 215   بشنو از من سخنی حق پدر فرزندی گر به رای من و اندیشه ی من خرسندی چیست دانی سر دینداری و

سعدی-قطعه شماره 99   بدین الحان داودی عجب نیست که مرغانِ هوا حیران بمانند خدای این حافظانِ ناخوش آواز بیامرزاد اگر ساکن بخوانند