حرف ن
غزل شماره 1785 : بیا بیا دلدار من دلدار من
غزل شماره 1786 : دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
غزل شماره 1787 : گر آخر آمد عشق تو گردد ز اول‌ها فزون
غزل شماره 1788 : تا کی گریزی از اجل در ارغوان و ارغنون
غزل شماره 1789 : ای عاشقان ای عاشقان هنگام کوچ است از جهان
غزل شماره 1790 : دلدار من در باغ دی می گشت و می گفت ای چمن
غزل شماره 1791 : بویی همی‌آید مرا مانا که باشد یار من
غزل شماره 1792 : این کیست این این کیست این این یوسف ثانی است این
غزل شماره 1793 : این کیست این این کیست این هذا جنون العاشقین
غزل شماره 1794 : ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان
غزل شماره 1795 : هین دف بزن هین کف بزن کاقبال خواهی یافتن
غزل شماره 1796 : دلدار من در باغ دی می گشت و می گفت ای چمن
غزل شماره 1797 : ای دل شکایت‌ها مکن تا نشنود دلدار من
غزل شماره 1798 : ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من
غزل شماره 1799 : در غیب پر این سو مپر ای طایر چالاک من
غزل شماره 1800 : هذا رشاد الکافرین هذا جزاء الصابرین
غزل شماره 1801 : آن شاخ خشک است و سیه‌هان ای صبا بر وی مزن
غزل شماره 1802 : چندان بگردم گرد دل کز گردش بسیار من
غزل شماره 1803 : بخت نگار و چشم من هر دو نخسبد در زمن
غزل شماره 1804 : با آن سبک روحی گل وان لطف شه برگ سمن
غزل شماره 1805 : پوشیده چون جان می روی اندر میان جان من
غزل شماره 1806 : آن سو مرو این سو بیا ای گلبن خندان من
غزل شماره 1807 : ای بس که از آواز دش وامانده‌ام زین راه من
غزل شماره 1808 : با آنک از پیوستگی من عشق گشتم عشق من
غزل شماره 1809 : بر گرد گل می گشت دی نقش خیال یار من
غزل شماره 1810 : من دزد دیدم کو برد مال و متاع مردمان
غزل شماره 1811 : خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن
غزل شماره 1812 : ای نور افلاک و زمین چشم و چراغ غیب بین
غزل شماره 1813 : کو خر من کو خر من پار بمرد آن خر من
غزل شماره 1814 : عشق تو آورد قدح پر ز بلای دل من
غزل شماره 1815 : من خوشم از گفت خسان وز لب و لنج ترشان
غزل شماره 1816 : آینه‌ای بزدایم از جهت منظر من
غزل شماره 1817 : قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
غزل شماره 1818 : قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من
غزل شماره 1819 : کافرم ار در دو جهان عشق بود خوشتر از این
غزل شماره 1820 : هی چه گریزی چندین یک نفس این جا بنشین
غزل شماره 1821 : آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن
غزل شماره 1822 : ای شده از جفای تو جانب چرخ دود من
غزل شماره 1823 : سیر نمی‌شوم ز تو نیست جز این گناه من
غزل شماره 1824 : سیر نمی‌شوم ز تو ای مه جان فزای من
غزل شماره 1825 : من طربم طرب منم زهره زند نوای من
غزل شماره 1826 : هر کی ز حور پرسدت رخ بنما که همچنین
غزل شماره 1827 : دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن
غزل شماره 1828 : باز نگار می کشد چون شتران مهار من
غزل شماره 1829 : گفتم دوش عشق را ای تو قرین و یار من
غزل شماره 1830 : تا تو حریف من شدی ای مه دلستان من
غزل شماره 1831 : راز تو فاش می کنم صبر نماند بیش از این
غزل شماره 1832 : مانده شده‌ست گوش من از پی انتظار آن
غزل شماره 1833 : آمده‌ام به عذر تو ای طرب و قرار جان
غزل شماره 1834 : عید نمای عید را ای تو هلال عید من
غزل شماره 1835: گرم درآ و دم مده ساقی بردبار من
غزل شماره 1836 : باز بهار می کشد زندگی از بهار من
غزل شماره 1837 : یا رب من بدانمی‌چیست مراد یار من
غزل شماره 1838 : چند گریزی ای قمر هر طرفی ز کوی من
غزل شماره 1839 : واقعه‌ای بدیده‌ام لایق لطف و آفرین
غزل شماره 1840 : مطرب خوش نوای من عشق نواز همچنین
غزل شماره 1841 : تا چه خیال بسته‌ای ای بت بدگمان من
غزل شماره 1842 : چهره شرمگین تو بستد شرمگان من
غزل شماره 1843 : دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن
غزل شماره 1844 : مرا در دل همی‌آید که من دل را کنم قربان
غزل شماره 1845 : عدو توبه و صبرم مرا امروز ناگاهان
غزل شماره 1846 : حرام است ای مسلمانان از این خانه برون رفتن
غزل شماره 1847 : خرامان می روی در دل چراغ افروز جان و تن
غزل شماره 1848 : چه باشد پیشه عاشق به جز دیوانگی کردن
غزل شماره 1849 : چرا کوشد مسلمان در مسلمان را فریبیدن
غزل شماره 1850 : چراغ عالم افروزم نمی‌تابد چنین روشن
غزل شماره 1851 : نشانی‌هاست در چشمش نشانش کن نشانش کن
غزل شماره 1852 : چو آمد روی مه رویم کی باشم من که باشم من
غزل شماره 1853 : چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من
غزل شماره 1854 : چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون
غزل شماره 1855 : چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
غزل شماره 1856 : مرا هر دم همی‌گویی که برگو قطعه شیرین
غزل شماره 1857 : توقع دارم از لطف تو ای صدر نکوآیین
غزل شماره 1858 : چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من
غزل شماره 1859 : منم آن حلقه در گوش و نشسته گوش شمس الدین
غزل شماره 1860 : الا ای باد شبگیرم بیار اخبار شمس الدین
غزل شماره 1861 : ای قاعده مستان در همدگر افتادن
غزل شماره 1862 : چون چنگ شدم جانا آن چنگ تو دروا کن
غزل شماره 1863 : ای سنجق نصرالله وی مشعله یاسین
غزل شماره 1864 : در پرده دل بنگر صد دختر آبستان
غزل شماره 1865 : ای سرو و گل بستان بنگر به تهی دستان
غزل شماره 1866 : ای کار من از تو زر ای سیمبر مستان
غزل شماره 1867 : ای جانک من چونی یک بوسه به چند ای جان
غزل شماره 1868 : دروازه هستی را جز ذوق مدان ای جان
غزل شماره 1869 : رو مذهب عاشق را برعکس روش‌ها دان
غزل شماره 1870 : ای نفس چو سگ آخر تا چند زنی دندان
غزل شماره 1871 : دو چیز نخواهد بد در هر دو جهان می دان
غزل شماره 1872 : ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان
غزل شماره 1873 : دانی که کجا جویی ما را به گه جستن
غزل شماره 1874 : از آتش روی خود اندر دلم آتش زن
غزل شماره 1875 : ای یار مقامردل پیش آ و دمی کم زن
غزل شماره 1876 : بی جا شو در وحدت در عین فنا جا کن
غزل شماره 1877 : ای دل چو نمی‌گردد در شرح زبان من
غزل شماره 1878 : من گوش کشان گشتم از لیلی و از مجنون
غزل شماره 1879 : آرایش باغ آمد این روی چه روی است این
غزل شماره 1880 : در زیر نقاب شب این زنگیکان را بین
غزل شماره 1881 : از چشمه جان ره شد در خانه هر مسکین
غزل شماره 1882 : آن کس که تو را بیند وانگه نظرش بر تن
غزل شماره 1883 : بی او نتوان رفتن بی‌او نتوان گفتن
غزل شماره 1884 : آن ساعد سیمین را در گردن ما افکن
غزل شماره 1885 : ای سرده صد سودا دستار چنین می کن
غزل شماره 1886 : نی نی به از این باید با دوست وفا کردن
غزل شماره 1887 : گرت هست سر ما سر و ریش بجنبان
غزل شماره 1888 : بیا بوسه به چند است از آن لعل مثمن
غزل شماره 1889 : دل دل دل تو دل مرا مرنجان
غزل شماره 1890 : با روی تو کفر است به معنی نگریدن
غزل شماره 1891 : ما دست تو را خواجه بخواهیم کشیدن
غزل شماره 1892 : هر شب که بود قاعده سفره نهادن
غزل شماره 1893 : صد گوش نوم باز شد از راز شنودن
غزل شماره 1894 : گر زانک ملولی ز من ای فتنه حوران
غزل شماره 1895 : بفریفتیم دوش و پرندوش به دستان
غزل شماره 1896 : نشاید از تو چندین جور کردن
غزل شماره 1897 : در این دم همدمی آمد خمش کن
غزل شماره 1898 : ندا آمد به جان از چرخ پروین
غزل شماره 1899 : دل خون خواره را یک باره بستان
غزل شماره 1900 : بیا ای مونس جان‌های مستان
غزل شماره 1901 : ز زخم دف کفم بدرید ای جان
غزل شماره 1902 : چرا منکر شدی ای میر کوران
غزل شماره 1903 : شنیدی تو که خط آمد ز خاقان
غزل شماره 1904 : کجا خواهی ز چنگ ما پریدن
غزل شماره 1905 : اگر تو عاشقی غم را رها کن
غزل شماره 1906 : تو نقد قلب را از زر برون کن
غزل شماره 1907 : گر این جا حاضری سر همچنین کن
غزل شماره 1908 : نتانی آمدن این راه با من
غزل شماره 1909 : دل معشوق سوزیده است بر من
غزل شماره 1910 : تو هر جزو جهان را بر گذر بین
غزل شماره 1911 : تو را پندی دهم ای طالب دین
غزل شماره 1912 : بیا ساقی می ما را بگردان
غزل شماره 1913 : به باغ آییم فردا جمله یاران
غزل شماره 1914 : اگر خواهی مرا می در هوا کن
غزل شماره 1915 : برو ای دل به سوی دلبر من
غزل شماره 1916 : برآ بر بام و اکنون ماه نو بین
غزل شماره 1917 : چو بربندند ناگاهت زنخدان
غزل شماره 1918 : فرود آ تو ز مرکب بار می بین
غزل شماره 1919 : عشق است بر آسمان پریدن
غزل شماره 1920 : دیر آمده‌ای مرو شتابان
غزل شماره 1921 : ای ساقی و دستگیر مستان
غزل شماره 1922 : ما شادتریم یا تو ای جان
غزل شماره 1923 : ای روی مه تو شاد خندان
غزل شماره 1924 : ای روی تو نوبهار خندان
غزل شماره 1925 : بازآمد آستین فشانان
غزل شماره 1926 : مال است و زر است مکسب تن
غزل شماره 1927 : وقت آمد توبه را شکستن
غزل شماره 1928 : ای دوست عتاب را رها کن
غزل شماره 1929 : ای عربده کرده دوش با من
غزل شماره 1930 : امروز تو خوشتری و یا من
غزل شماره 1931 : عقل از کف عشق خورد افیون
غزل شماره 1932 : ای دشمن عقل و جان شیرین
غزل شماره 1933 : برخیز و صبوح را برنجان
غزل شماره 1934 : از ما مرو ای چراغ روشن
غزل شماره 1935 : دلبر بیگانه صورت مهر دارد در نهان
غزل شماره 1936 : عاشقان نالان چو نای و عشق همچون نای زن
غزل شماره 1937 : هر خوشی که فوت شد از تو مباش اندوهگین
غزل شماره 1938 : نازنینی را رها کن با شهان نازنین
غزل شماره 1939 : می پرد این مرغ دیگر در جنان عاشقان
غزل شماره 1940 : ای ز تو مه پای کوبان وز تو زهره دف زنان
غزل شماره 1941 : مهره‌ای از جان ربودم بی‌دهان و بی‌دهان
غزل شماره 1942 : من ز گوش او بدزدم حلقه دیگر نهان
غزل شماره 1943 : می گزید او آستین را شرمگین در آمدن
غزل شماره 1944 : چون ببینی آفتاب از روی دلبر یاد کن
غزل شماره 1945 : هر چه آن سرخوش کند بویی بود از یار من
غزل شماره 1946 : کاشکی از غیر تو آگه نبودی جان من
غزل شماره 1947 : سوی بیماران خود شد شاه مه رویان من
غزل شماره 1948 : بانگ آید هر زمانی زین رواق آبگون
غزل شماره 1949 : آنچ می آید ز وصفت این زمانم در دهن
غزل شماره 1950 : بوی آن باغ و بهار و گلبن رعناست این
غزل شماره 1951 : ای برادر تو چه مرغی خویشتن را بازبین
غزل شماره 1952 : هست ما را هر زمانی از نگار راستین
غزل شماره 1953 : هر صبوحی ارغنون‌ها را برنجان همچنین
غزل شماره 1954 : عیش‌هاتان نوش بادا هر زمان ای عاشقان
غزل شماره 1955 : ای زیان و ای زیان و ای زیان و ای زیان
غزل شماره 1956 : سر فروکرد از فلک آن ماه روی سیمتن
غزل شماره 1957 : هست عاقل هر زمانی در غم پیدا شدن
غزل شماره 1958 : ساقیا چون مست گشتی خویش را بر من بزن
غزل شماره 1959 : روی او فتوی دهد کز کعبه بر بتخانه زن
غزل شماره 1960 : آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن
غزل شماره 1961 : نوبهارا جان مایی جان‌ها را تازه کن
غزل شماره 1962 : یار خود را خواب دیدم ای برادر دوش من
غزل شماره 1963 : پرده بردار ای حیات جان و جان افزای من
غزل شماره 1964 : شمس دین بر یوسفان و نازنینان نازنین
غزل شماره 1965 : در میان ظلمت جان تو نور چیست آن
غزل شماره 1966 : جام پر کن ساقیا آتش بزن اندر غمان
غزل شماره 1967 : ای تو را گردن زده آن تسخرت بر گرد نان
غزل شماره 1968 : ای دل من در هوایت همچو آب و ماهیان
غزل شماره 1969 : از بدی‌ها آن چه گویم هست قصدم خویشتن
غزل شماره 1970 : مطربا بردار چنگ و لحن موسیقار زن
غزل شماره 1971 : از دخول هر غری افسرده‌ای در کار من
غزل شماره 1972 : عاشقا دو چشم بگشا چارجو در خود ببین
غزل شماره 1973 : موی بر سر شد سپید و روی من بگرفت چین
غزل شماره 1974 : ای چراغ آسمان و رحمت حق بر زمین
غزل شماره 1975 : عشق شمس الدین است یا نور کف موسی است آن
غزل شماره 1976 : عشق شمس حق و دین کان گوهر کانی است آن
غزل شماره 1977 : در ستایش‌های شمس الدین نباشم مفتتن
غزل شماره 1978 : ایها الساقی ادر کأس الحمیا نصف من
غزل شماره 1979 : عاشقان را مژده‌ای از سرفراز راستین
غزل شماره 1980 : یارکان رقصی کنید اندر غمم خوشتر از این
غزل شماره 1981 : مطربا نرمک بزن تا روح بازآید به تن
غزل شماره 1982 : گلسن بنده ستایک غرضم یق اشد رسن
غزل شماره 1983 : به خدا میل ندارم نه به چرب و نه به شیرین
غزل شماره 1984 : بده آن مرد ترش را قدحی ای شه شیرین
غزل شماره 1985 : صنما بیار باده بنشان خمار مستان
غزل شماره 1986 : صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتی کن
غزل شماره 1987 : هله نیم مست گشتم قدحی دگر مدد کن
غزل شماره 1988 : چه شکر داد عجب یوسف خوبی به لبان
غزل شماره 1989 : جنتی کرد جهان را ز شکر خندیدن
غزل شماره 1990 : جان حیوان که ندیده است به جز کاه و عطن
غزل شماره 1991 : همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
غزل شماره 1992 : خوی با ما کن و با بی‌خبران خوی مکن
غزل شماره 1993 : هیچ باشد که رسد آن شکر و پسته من
غزل شماره 1994 : بشنو از بوالهوسان قصه میر عسسان
غزل شماره 1995 : اینک آن انجم روشن که فلک چاکرشان
غزل شماره 1996 : چون خیال تو درآید به دلم رقص کنان
غزل شماره 1997 : هر که را گشت سر از غایت برگردیدن
غزل شماره 1998 : به خدا گل ز تو آموخت شکر خندیدن
غزل شماره 1999 : مکن ای دوست ز جور این دلم آواره مکن
غزل شماره 2000 : ای ز هجران تو مردن طرب و راحت من
غزل شماره 2001 : دم ده و عشوه ده ای دلبر سیمین بر من
غزل شماره 2002 : تو سبب سازی و دانایی آن سلطان بین
غزل شماره 2003 : همه خوردند و بخفتند و تهی گشت وطن
غزل شماره 2004 : شیرمردا تو چه ترسی ز سگ لاغرشان
غزل شماره 2005 : چه نشستی دور چون بیگانگان
غزل شماره 2006 : هر کجا که پا نهی ای جان من
غزل شماره 2007 : شاه ما باری برای کاهلان
غزل شماره 2008 : می بده ای ساقی آخرزمان
غزل شماره 2009 : نک بهاران شد صلا ای لولیان
غزل شماره 2010 : بشنو از دل نکته‌های بی‌سخن
غزل شماره 2011 : جان جان‌هایی تو جان را برشکن
غزل شماره 2012 : ای دلارام من و ای دل شکن
غزل شماره 2013 : ساقیا برخیز و می در جام کن
غزل شماره 2014 : راز چون با من نگوید یار من
غزل شماره 2015 : فقر را در خواب دیدم دوش من
غزل شماره 2016 : جان من جان تو جانت جان من
غزل شماره 2017 : آمد آمد در میان خوب ختن
غزل شماره 2018 : مرغ خانه با هما پر وا مکن
غزل شماره 2019 : ای ببرده دل تو قصد جان مکن
غزل شماره 2020 : ای خدا این وصل را هجران مکن
غزل شماره 2021 : صبحدم شد زود برخیز ای جوان
غزل شماره 2022 : ای زیان و ای زیان و ای زیان
غزل شماره 2023 : رو قرار از دل مستان بستان
غزل شماره 2024 : مات خود را صنما مات مکن
غزل شماره 2025 : ای به انکار سوی ما نگران
غزل شماره 2026 : به شکرخنده ببردی دل من
غزل شماره 2027 : ای امتان باطل بر نان زنید بر نان
غزل شماره 2028 : گر چه بسی نشستم در نار تا به گردن
غزل شماره 2029 : ای مرغ آسمانی آمد گه پریدن
غزل شماره 2030 : گفتی مرا که چونی در روی ما نظر کن
غزل شماره 2031 : ای محو راه گشته از محو هم سفر کن
غزل شماره 2032 : من از کی باک دارم خاصه که یار با من
غزل شماره 2033 : جانا نخست ما را مرد مدام گردان
غزل شماره 2034 : ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران
غزل شماره 2035 : آن خوب را طلب کن اندر میان حوران
غزل شماره 2036 : امروز سرکشان را عشقت ز جلوه کردن
غزل شماره 2037 : چون جان تو می‌ستانی چون شکر است مردن
غزل شماره 2038 : از زنگ لشکر آمد بر قلب لشکرش زن
غزل شماره 2039 : رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
غزل شماره 2040 : روز است ای دو دیده در روزنم نظر کن
غزل شماره 2041 : پروانه شد در آتش گفتا که همچنین کن
غزل شماره 2042 : ای سنگ دل تو جان را دریای پرگهر کن
غزل شماره 2043 : دیدی چه گفت بهمن هیزم بنه چو خرمن
غزل شماره 2044 : جانا بیار باده و بختم بلند کن
غزل شماره 2045 : تو آب روشنی تو در این آب گل مکن
غزل شماره 2046 : مستی و عاشقی و جوانی و جنس این
غزل شماره 2047 : می‌آیدم ز رنگ تو ای یار بوی آن
غزل شماره 2048 : آن کیست ای خدای کز این دام خامشان
غزل شماره 2049 : ای دم به دم مصور جان از درون تن
غزل شماره 2050 : جانا بیار باده و بختم تمام کن
غزل شماره 2051 : می‌بینمت که عزم جفا می‌کنی مکن
غزل شماره 2052 : ای آنک از میانه کران می‌کنی مکن
غزل شماره 2053 : با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
غزل شماره 2054 : بشنیده‌ام که عزم سفر می‌کنی مکن
غزل شماره 2055 : مست شدی عاقبت آمدی اندر میان
غزل شماره 2056 : خواجه غلط کرده‌ای در روش یار من
غزل شماره 2057 : یار شو و یار بین دل شو و دلدار بین
غزل شماره 2058 : با رخ چون مشعله بر در ما کیست آن
غزل شماره 2059 : گفت لبم ناگهان نام گل و گلستان
غزل شماره 2060 : یک غزل آغاز کن بر صفت حاضران
غزل شماره 2061 : بوسه بده خویش را ای صنم سیمتن
غزل شماره 2062 : سیر نشد چشم و دل از نظر شاه من
غزل شماره 2063 : ای رخ خندان تو مایه صد گلستان
غزل شماره 2064 : باز فروریخت عشق از در و دیوار من
غزل شماره 2065 : باز درآمد ز راه فتنه برانگیز من
غزل شماره 2066 : باز برآمد ز کوه خسرو شیرین من
غزل شماره 2067 : ای هوس عشق تو کرده جهان را زبون
غزل شماره 2068 : بازشکستند خلق سلسله یا مسلمین
غزل شماره 2069 : بیش مکن همچنان خانه درآ همچنین
غزل شماره 2070 : یا تو ترش کرده رو مایه ده شکران
غزل شماره 2071 : هر چه کنی تو کرده من دان
غزل شماره 2072 : جفای تلخ تو گوهر کند مرا ای جان
غزل شماره 2073 : دلا تو شهد منه در دهان رنجوران
غزل شماره 2074 : مکن مکن که روا نیست بی‌گنه کشتن
غزل شماره 2075 : توی که بدرقه باشی گهی گهی رهزن
غزل شماره 2076 : به جان تو که از این دلشده کرانه مکن
غزل شماره 2077 : به من نگر به دو رخسار زعفرانی من
غزل شماره 2078 : چهار روز ببودم به پیش تو مهمان
غزل شماره 2079 : مقام ناز نداری برو تو ناز مکن
غزل شماره 2080 : چهار شعر بگفتم بگفت نی به از این
غزل شماره 2081 : نعیم تو نه از آن است که سیر گردد جان
غزل شماره 2082 : برای چشم تو صد چشم بد توان دیدن
غزل شماره 2083 : اگر سزای لب تو نبود گفته من
غزل شماره 2084 : بیا بیا که ز هجرت نه عقل ماند نه دین
غزل شماره 2085 : به صلح آمد آن ترک تند عربده کن
غزل شماره 2086 : من کجا بودم عجب بی‌تو این چندین زمان
غزل شماره 2087 : بگویم مثالی از این عشق سوزان
غزل شماره 2088 : ببردی دلم را بدادی به زاغان
غزل شماره 2089 : تنت زین جهان است و دل زان جهان
غزل شماره 2090 : به پیش آر سغراق گلگون من
غزل شماره 2091 : ای هفت دریا گوهر عطا کن
غزل شماره 2092 : آن دلبر من آمد بر من
غزل شماره 2093 : تازه شد از او باغ و بر من
غزل شماره 2094 : یک قوصره پر دارم ز سخن
غزل شماره 2095 : با من صنما دل یک دله کن
غزل شماره 2096 : گر تنگ بدی این سینه من
غزل شماره 2097 : چون دل جانا بنشین بنشین
غزل شماره 2098 : شب محنت که بد طبیب و تو افکار یاد کن
غزل شماره 2099 : چند نظاره جهان کردن
غزل شماره 2100 : چند بوسه وظیفه تعیین کن
غزل شماره 2101 : سیر گشتم ز نازهای خسان
غزل شماره 2102 : چیست با عشق آشنا بودن
غزل شماره 2103 : گر چه اندر فغان و نالیدن
غزل شماره 2104 : شب که جهان است پر از لولیان
غزل شماره 2105 : ساقی من خیزد بی‌گفت من
غزل شماره 2106 : مست رسید آن بت بی‌باک من
غزل شماره 2107 : جان منی جان منی جان من
غزل شماره 2108 : می‌نروم هیچ از این خانه من
غزل شماره 2109 : ی تو پناه همه روز محن
غزل شماره 2110 : بانگ برآمد ز خرابات من
غزل شماره 2111 : بانگ برآمد ز خرابات من
غزل شماره 2112 : ظلمت شب پرتو ظلمات من
غزل شماره 2113 : ای تو چو خورشید و شه خاص من
غزل شماره 2114 : بانگ برآمد ز دل و جان من
غزل شماره 2115 : بازرسید آن بت زیبای من
غزل شماره 2116 : آمده‌ای بی‌گه خامش مشین
غزل شماره 2117 : پیشتر آ ای صنم شنگ من
غزل شماره 2118 : می تلخی که تلخی‌ها بدو گردد همه شیرین
غزل شماره 2119 : اگر امروز دلدارم درآید همچو دی خندان
غزل شماره 2120 : دگرباره چو مه کردیم خرمن
غزل شماره 2121 : افندس مسین کاغا یومیندن
غزل شماره 2122 : کیف اتوب یا اخی من سکر کارجوان
غزل شماره 2123 : العشق یقول لی تزین
غزل شماره 2124 : ایا بدر الدجی بل انت احسن
غزل شماره 2125 : اطیب الاسفار عندی انتقالی من مکان
غزل شماره 2126 : اطیب الاعمار عمر فی طریق العاشقین
غزل شماره 2127 : یا صغیر السن یا رطب البدن
غزل شماره 2128 : ابشر ثم ابشر یا مؤتمن
غزل شماره 2129 : نحن الی سیدنا راجعون
حرف و
غزل شماره 2130 : ای عاشقان ای عاشقان آن کس که بیند روی او
غزل شماره 2131 : حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو
غزل شماره 2132 : مستی ببینی رازدان می‌دانک باشد مست او
غزل شماره 2133 : بیدار شو بیدار شو هین رفت شب بیدار شو
غزل شماره 2134 : نبود چنین مه در جهان ای دل همین جا لنگ شو
غزل شماره 2135 : ای شعشعه نور فلق در قبه مینای تو
غزل شماره 2136 : ساقی اگر کم شد میت دستار ما بستان گرو
غزل شماره 2137 : آن کون خر کز حاسدی عیسی بود تشویش او
غزل شماره 2138 : ای عشق تو موزونتری یا باغ و سیبستان تو
غزل شماره 2139 : والله ملولم من کنون از جام و سغراق و کدو
غزل شماره 2140 : دل دی خراب و مست و خوش هر سو همی‌افتاد از او
غزل شماره 2141 : ای تن و جان بنده او بند شکرخنده او
غزل شماره 2142 : چون بجهد خنده ز من خنده نهان دارم از او
غزل شماره 2143 : روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو
غزل شماره 2144 : کار جهان هر چه شود کار تو کو بار تو کو
غزل شماره 2145 : شب شد ای خواجه ز کی آخر آن یار تو کو
غزل شماره 2146 : ای شکران ای شکران کان شکر دارم از او
غزل شماره 2147 : چیست که هر دمی چنین می‌کشدم به سوی او
غزل شماره 2148 : جان و سر تو ای پسر نیست کسی به پای تو
غزل شماره 2149 : ای تو خموش پرسخن چیست خبر بیا بگو
غزل شماره 2150 : عید نمی‌دهد فرح بی‌نظر هلال تو
غزل شماره 2151 : در سفر هوای تو بی‌خبرم به جان تو
غزل شماره 2152 : سخت خوش است چشم تو و آن رخ گلفشان تو
غزل شماره 2153 : ای تو امان هر بلا ما همه در امان تو
غزل شماره 2154 : هین کژ و راست می‌روی باز چه خورده‌ای بگو
غزل شماره 2155 : کی ز جهان برون شود جزو جهان هله بگو
غزل شماره 2156 : سیمبرا ز سیم تو سیمبرم به جان تو
غزل شماره 2157 : سنگ شکاف می‌کند در هوس لقای تو
غزل شماره 2158 : من که ستیزه روترم در طلب لقای تو
غزل شماره 2159 : باده چو هست ای صنم بازمگیر و نی مگو
غزل شماره 2160 : ندیدم در جهان کس را که تا سر پر نبوده‌ست او
غزل شماره 2161 : اگر نه عاشق اویم چه می‌پویم به کوی او
غزل شماره 2162 : دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
غزل شماره 2163 : چو شیرینتر نمود ای جان مها شور و بلای تو
غزل شماره 2164 : اگر بگذشت روز ای جان به شب مهمان مستان شو
غزل شماره 2165 : فقیر است او فقیر است او فقیر ابن الفقیر است او
غزل شماره 2166 : دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو
غزل شماره 2167 : دل آتش پذیر از توست برق و سنگ و آهن تو
غزل شماره 2168 : نمی‌گفتی مرا روزی که ما را یار غاری تو
غزل شماره 2169 : ز مکر حق مباش ایمن اگر صد بخت بینی تو
غزل شماره 2170 : هر شش جهتم ای جان منقوش جمال تو
غزل شماره 2171 : گشته‌ست طپان جانم ای جان و جهان برگو
غزل شماره 2172 : هم آگه و هم ناگه مهمان من آمد او
غزل شماره 2173 : چنگ خردم بگسل تاری من و تاری تو
غزل شماره 2174 : ای یار قلندردل دلتنگ چرایی تو
غزل شماره 2175 : در خشکی ما بنگر وان پرده تر برگو
غزل شماره 2176 : آن دلبر عیار جگرخواره ما کو
غزل شماره 2177 : خزان عاشقان را نوبهار او
غزل شماره 2178 : تو کمترخواره‌ای هشیار می‌رو
غزل شماره 2179 : تو جام عشق را بستان و می‌رو
غزل شماره 2180 : از این پستی به سوی آسمان شو
غزل شماره 2181 : دل و جان را طربگاه و مقام او
غزل شماره 2182 : به پیشت نام جان گویم زهی رو
غزل شماره 2183 : به پیشت نام جان گویم زهی رو
غزل شماره 2184 : بیا ای رونق گلزار از این سو
غزل شماره 2185 : چو بگشادم نظر از شیوه تو
غزل شماره 2186 : خداوندا چو تو صاحب قران کو
غزل شماره 2187 : گران جانی مکن ای یار برگو
غزل شماره 2188 : در این رقص و در این های و در این هو
غزل شماره 2189 : بازم صنما چه می‌فریبی تو
غزل شماره 2190 : دیدی که چه کرد آن پری رو
غزل شماره 2191 : ای رونق نوبهار برگو
غزل شماره 2192 : ای عارف خوش کلام برگو
غزل شماره 2193 : ای صید رخ تو شیر و آهو
غزل شماره 2194 : آن وعده که کرده‌ای مرا کو
غزل شماره 2195 : خوش خرامان می‌روی ای جان جان بی‌من مرو
غزل شماره 2196 : از حلاوت‌ها که هست از خشم و از دشنام او
غزل شماره 2197 : ای خراب اسرارم از اسرار تو اسرار تو
غزل شماره 2198 : جمله خشم از کبر خیزد از تکبر پاک شو
غزل شماره 2199 : ای سنایی عاشقان را درد باید درد کو
غزل شماره 2200 : ای صبا بادی که داری در سر از یاری بگو
غزل شماره 2201 : در گذر آمد خیالش گفت جان این است او
غزل شماره 2202 : ای جهان برهم زده سودای تو سودای تو
غزل شماره 2203 : جسم و جان با خود نخواهم خانه خمار کو
غزل شماره 2204 : عاشقی بر من پریشانت کنم نیکو شنو
غزل شماره 2205 : دوش خوابی دیده‌ام خود عاشقان را خواب کو
غزل شماره 2206 : ای برادر عاشقی را درد باید درد کو
غزل شماره 2207 : در خلاصه عشق آخر شیوه اسلام کو
غزل شماره 2208 : ناله ای کن عاشقانه درد محرومی بگو
غزل شماره 2209 : ای ز رویت تافته در هر زمانی نور نو
غزل شماره 2210 : طرب اندر طرب است او که در عقل شکست او
غزل شماره 2211 : ز من و تو شرری زاد در این دل ز چنان رو
غزل شماره 2212 : تو بمال گوش بربط که عظیم کاهل است او
غزل شماره 2213 : خنک آن جان که رود مست و خرامان بر او
غزل شماره 2214 : خنک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو
غزل شماره 2215 : گر رود دیده و عقل و خرد و جان تو مرو
غزل شماره 2216 : تن مزن ای پسر خوش دم خوش کام بگو
غزل شماره 2217 : چهره زرد مرا بین و مرا هیچ مگو
غزل شماره 2218 : همه خوردند و برفتند و بماندم من و تو
غزل شماره 2219 : من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
غزل شماره 2220 : هله ای شاه مپیچان سر و دستار مرو
غزل شماره 2221 : سر و پا گم کند آن کس که شود دلخوش از او
غزل شماره 2222 : سر عثمان تو مست است بر او ریز کدو
غزل شماره 2223 : ای همه سرگشتگان مهمان تو
غزل شماره 2224 : ای بمرده هر چه جان در پای او
غزل شماره 2225 : شکر ایزد را که دیدم روی تو
غزل شماره 2226 : ای بکرده رخت عشاقان گرو
غزل شماره 2227 : مطربا اسرار ما را بازگو
غزل شماره 2228 : جان ما را هر نفس بستان نو
غزل شماره 2229 : ای غذای جان مستم نام تو
غزل شماره 2230 : صوفیانیم آمده در کوی تو
غزل شماره 2231 : می‌دوید از هر طرف در جست و جو
غزل شماره 2232 : به حریفان بنشین خواب مرو
غزل شماره 2233 : ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو
غزل شماره 2234 : ای دیده من جمال خود اندر جمال تو
غزل شماره 2235 : آمد خیال آن رخ چون گلستان تو
غزل شماره 2236 : جانا تویی کلیم و منم چون عصای تو
غزل شماره 2237 : این ترک ماجرا ز دو حکمت برون نبو
غزل شماره 2238 : ای کرده چهره تو چو گلنار شرم تو
غزل شماره 2239 : رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو
غزل شماره 2240 : ننشیند آتشم چو ز حق خاست آرزو
غزل شماره 2241 : هان ای جمال دلبر ای شاد وقت تو
غزل شماره 2242 : تا که درآمد به باغ چهره گلنار تو
غزل شماره 2243 : آینه جان شده چهره تابان تو
غزل شماره 2244 : سیر نیم سیر نی از لب خندان تو
غزل شماره 2245 : مطرب مهتاب رو آنچ شنیدی بگو
غزل شماره 2246 : ای سر مردان برگو برگو
غزل شماره 2247 : مرا اگر تو نیابی به پیش یار بجو
غزل شماره 2248 : من آن نیم که بگویم حدیث نعمت او
غزل شماره 2249 : به وقت خواب بگیری مرا که هین برگو
غزل شماره 2250 : هزار بار کشیده‌ست عشق کافرخو
غزل شماره 2251 : چو از سر بگیرم بود سرور او
غزل شماره 2252 : بی‌دل شده‌ام بهر دل تو
غزل شماره 2253 : نور دل ما روی خوش تو
غزل شماره 2254 : دل من دل من دل من بر تو
غزل شماره 2255 : بنشسته به گوشه‌ای دو سه مست ترانه گو
غزل شماره 2256 : به قرار تو او رسد که بود بی‌قرار تو
غزل شماره 2257 : قلم از عشق بشکند چو نویسد نشان تو
غزل شماره 2258 : هله ای طالب سمو بگداز از غمش چو مو
غزل شماره 2259 : هله طبل وفا بزن که بیامد اوان تو
غزل شماره 2260 : طیب الله عیشکم لا وحش الله منکم
غزل شماره 2261 : بوقلمون چند از انکار تو
غزل شماره 2262 : پرده بگردان و بزن ساز نو
غزل شماره 2263 : یا قمرا لوعه للقمرین سکن
غزل شماره 2264 : بوسیسی افندیمو هم محسن و هم مه رو
غزل شماره 2265 : الیوم من الوصل نسیم و سعود
غزل شماره 2266 : بگردان ساقی مه روی جام
غزل شماره 2267 : هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
غزل شماره 2268 : یا عاشقین المقصد سیحوا الی ما ترشدوا
غزل شماره 2269 : الا یا ساقیا انی لظمآن و مشتاق
غزل شماره 2270 : ابناء ربیعنا تعالوا
غزل شماره 2271 : جود الشموس علی الوری اشراق
غزل شماره 2272 : حد البشیر بشاره یا جار
غزل شماره 2273 : امسی و اصبح بالجوی اتعذب
غزل شماره 2274 : مررت بدر فی هواه بحار
حرف ه
غزل شماره 2275 : امروز مستان را نگر در مست ما آویخته
غزل شماره 2276 : ای جبرئیل از عشق تو اندر سما پا کوفته
غزل شماره 2277 : یک چند رندند این طرف در ظل دل پنهان شده
غزل شماره 2278 : این کیست این این کیست این شیرین و زیبا آمده
غزل شماره 2279 : این کیست این این کیست این در حلقه ناگاه آمده
غزل شماره 2280 : ای عاشقان ای عاشقان دیوانه‌ام کو سلسله
غزل شماره 2281 : ای از تو خاکی تن شده تن فکرت و گفتن شده
غزل شماره 2282 : ای جان و دل از عشق تو در بزم تو پا کوفته
غزل شماره 2283 : ساقی فرخ رخ من جام چو گلنار بده
غزل شماره 2284 : باده بده باد مده وز خودمان یاد مده
غزل شماره 2285 : یا رجلا حصیده مجبنه و مبخله
غزل شماره 2286 : ای تو برای آبرو آب حیات ریخته
غزل شماره 2287 : آمد یار و بر کفش جام میی چو مشعله
غزل شماره 2288 : شحنه عشق می‌کشد از دو جهان مصادره
غزل شماره 2289 : دایم پیش خود نهی آینه را هرآینه
غزل شماره 2290 : کجا شد عهد و پیمانی که کردی دوش با بنده
غزل شماره 2291 : بر آنم کز دل و دیده شوم بیزار یک باره
غزل شماره 2292 : به لاله دوش نسرین گفت برخیزیم مستانه
غزل شماره 2293 : یکی ماهی همی‌بینم برون از دیده در دیده
غزل شماره 2294 : ز بردابرد عشق او چو بشنید این دل پاره
غزل شماره 2295 : سراندازان همی‌آیی نگارین جگرخواره
غزل شماره 2296 : مرا گویی که چونی تو لطیف و لمتر و تازه
غزل شماره 2297 : چو در دل پای بنهادی بشد از دست اندیشه
غزل شماره 2298 : زهی بزم خداوندی زهی می‌های شاهانه
غزل شماره 2299 : سراندازان همی‌آیی ز راه سینه در دیده
غزل شماره 2300 : با زر غم و بی‌زر غم آخر غم با زر به
غزل شماره 2301 : من سرخوش و تو دلخوش غم بی‌دل و بی‌سر به
غزل شماره 2302 : هشیار شدم ساقی دستار به من واده
غزل شماره 2303 : ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده
غزل شماره 2304 : هر روز پری زادی از سوی سراپرده
غزل شماره 2305 : کی باشد من با تو باده به گرو خورده
غزل شماره 2306 : ناموس مکن پیش آ ای عاشق بیچاره
غزل شماره 2307 : بربند دهان از نان کآمد شکر روزه
غزل شماره 2308 : یا رب چه کس است آن مه یا رب چه کس است آن مه
غزل شماره 2309 : من بیخود و تو بیخود ما را کی برد خانه
غزل شماره 2310 : ای غایب از این محضر از مات سلام الله
غزل شماره 2311 : از انبهی ماهی دریا به نهان گشته
غزل شماره 2312 : دیدم رخ ترسا را با ما چو گل اشکفته
غزل شماره 2313 : ای جان تو جانم را از خویش خبر کرده
غزل شماره 2314 : ای روی تو رویم را چون روی قمر کرده
غزل شماره 2315 : دل دست به یک کاسه با شهره صنم کرده
غزل شماره 2316 : امروز بت خندان می‌بخش کند خنده
غزل شماره 2317 : ای خاک کف پایت رشک فلکی بوده
غزل شماره 2318 : مستی ده و هستی ده ای غمزه خماره
غزل شماره 2319 : آن یار غریب من آمد به سوی خانه
غزل شماره 2320 : بی‌برگی بستان بین کآمد دی دیوانه
غزل شماره 2321 : ای دل به کجایی تو آگاه هیی یا نه
غزل شماره 2322 : هر روز فقیران را هم عید و هم آدینه
غزل شماره 2323 : ای دل تو بگو هستم چون ماهی بر تابه
غزل شماره 2324 : روزی تو مرا بینی میخانه درافتاده
غزل شماره 2325 : امروز من و باده و آن یار پری زاده
غزل شماره 2326 : ای بر سر بازاری دستار چنان کرده
غزل شماره 2327 : ای جنبش هر شاخی از لون دگر میوه
غزل شماره 2328 : چون عزم سفر کردی فی لطف امان الله
غزل شماره 2329 : هر موی من از عشقت بیت و غزلی گشته
غزل شماره 2330 : آن عشق جگرخواره کز خون شود او فربه
غزل شماره 2331 : ای دلبر بی‌صورت صورتگر ساده
غزل شماره 2332 : ای آنک تو را ما ز همه کون گزیده
غزل شماره 2333 : این کیست چنین مست ز خمار رسیده
غزل شماره 2334 : ای طبل رحیل از طرف چرخ شنیده
غزل شماره 2335 : رندان همه جمعند در این دیر مغانه
غزل شماره 2336 : این نیم شبان کیست چو مهتاب رسیده
غزل شماره 2337 : هلا ساقی بیا ساغر مرا ده
غزل شماره 2338 : بیا دل بر دل پردرد من نه
غزل شماره 2339 : ایا گم گشتگان راه و بیراه
غزل شماره 2340 : چنین می‌زن دو دستک تا سحرگاه
غزل شماره 2341 : سماع آمد هلا ای یار برجه
غزل شماره 2342 : خدایا مطربان را انگبین ده
غزل شماره 2343 : ایا خورشید بر گردون سواره
غزل شماره 2344 : مبارک باد آمد ماه روزه
غزل شماره 2345 : چو بی‌گاه است و باران خانه خانه
غزل شماره 2346 : مکن راز مرا ای جان فسانه
غزل شماره 2347 : خدایا رحمت خود را به من ده
غزل شماره 2348 : فریاد ز یار خشم کرده
غزل شماره 2349 : ای دیده راست راست دیده
غزل شماره 2350 : آمد مه و لشکر ستاره
غزل شماره 2351 : دیدی که چه کرد آن یگانه
غزل شماره 2352 : یک جام ز صد هزار جان به
غزل شماره 2353 : جان آمده در جهان ساده
غزل شماره 2354 : ای بی تو حیات‌ها فسرده
غزل شماره 2355 : ای دوش ز دست ما رهیده
غزل شماره 2356 : ماییم قدیم عشق باره
غزل شماره 2357 : ای گشته دلت چو سنگ خاره
غزل شماره 2358 : ماییم و دو چشم و جان خیره
غزل شماره 2359 : آن سفره بیار و در میان نه
غزل شماره 2360 : ای نقد تو را زکات نسیه
غزل شماره 2361 : ای روز مبارک و خجسته
غزل شماره 2362 : ای دو چشمت جادوان را نکته‌ها آموخته
غزل شماره 2363 : ای ز هندستان زلفت رهزنان برخاسته
غزل شماره 2364 : ای ز هجرانت زمین و آسمان بگریسته
غزل شماره 2365 : ای ز گلزار جمالت یاسمن پا کوفته
غزل شماره 2366 : ای سراندازان همه در عشق تو پا کوفته
غزل شماره 2367 : تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده
غزل شماره 2368 : ای به میدان‌های وحدت گوی شاهی باخته
غزل شماره 2369 : چشم بگشا جان‌ها بین از بدن بگریخته
غزل شماره 2370 : این چه باد صرصر است از آسمان پویان شده
غزل شماره 2371 : کی بود خاک صنم با خون ما آمیخته
غزل شماره 2372 : هله بحری شو و در رو مکن از دور نظاره
غزل شماره 2373 : مشنو حیلت خواجه هله ای دزد شبانه
غزل شماره 2374 : هله صیاد نگویی که چه دام است و چه دانه
غزل شماره 2375 : سوی اطفال بیامد به کرم مادر روزه
غزل شماره 2376 : صنما از آنچ خوردی بهل اندکی به ما ده
غزل شماره 2377 : ای خداوند یکی یار جفاکارش ده
غزل شماره 2378 : صد خمار است و طرب در نظر آن دیده
غزل شماره 2379 : بده آن باده جانی که چنانیم همه
غزل شماره 2380 : پیش جوش عفو بی‌حد تو شاه
غزل شماره 2381 : عشق بین با عاشقان آمیخته
غزل شماره 2382 : ای بخاری را تو جان پنداشته
غزل شماره 2383 : عشق تو از بس کشش جان آمده
غزل شماره 2384 : جسته‌اند دیوانگان از سلسله
غزل شماره 2385 : روز ما را دیگران را شب شده
غزل شماره 2386 : قرابه باز دانا هش دار آبگینه
غزل شماره 2387 : پیغام زاهدان را کآمد بلای توبه
غزل شماره 2388 : این جا کسی است پنهان دامان من گرفته
غزل شماره 2389 : در خانه دل ای جان آن کیست ایستاده
غزل شماره 2390 : آن آتشی که داری در عشق صاف و ساده
غزل شماره 2391 : بازآمد آن مغنی با چنگ سازکرده
غزل شماره 2392 : ای کهربای عشقت دل را به خود کشیده
غزل شماره 2393 : برجه ز خواب و بنگر صبحی دگر دمیده
غزل شماره 2394 : از بس که مطرب دل از عشق کرد ناله
غزل شماره 2395 : دیدم نگار خود را می‌گشت گرد خانه
غزل شماره 2396 : ای پاک از آب و از گل پایی در این گلم نه
غزل شماره 2397 : ای گرد عاشقانت از رشک تخته بسته
غزل شماره 2398 : آن دم که دررباید باد از رخ تو پرده
غزل شماره 2399 : ای از تو من برسته ای هم توام بخورده
غزل شماره 2400 : گل را نگر ز لطف سوی خار آمده
غزل شماره 2401 : ای صد هزار خرمن‌ها را بسوخته
غزل شماره 2402 : باده بده ساقیا عشوه و بادم مده
غزل شماره 2403 : ساقی جان غیر آن رطل گرانم مده
غزل شماره 2404 : ای مه و ای آفتاب پیش رخت مسخره
غزل شماره 2405 : ای همه منزل شده از تو ره بی‌رهه
غزل شماره 2406 : ایا دلی چو صبا ذوق صبح‌ها دیده
غزل شماره 2407 : زهی لواء و علم لا اله الا الله
غزل شماره 2408 : چو آفتاب برآمد ز قعر آب سیاه
غزل شماره 2409 : که بوده است تو را دوش یار و همخوابه
غزل شماره 2410 : مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته
غزل شماره 2411 : دلم چو دیده و تو چون خیال در دیده
غزل شماره 2412 : چو مست روی توام ای حکیم فرزانه
غزل شماره 2413 : عجب دلی که به عشق بت است پیوسته
غزل شماره 2414 : ز لقمه‌ای که بشد دیده تو را پرده
غزل شماره 2415 : تو دیده گشته و ما را بکرده نادیده
غزل شماره 2416 : برو برو که به بز لایق است بزغاله
غزل شماره 2417 : خلاصه دو جهان است آن پری چهره
غزل شماره 2418 : ای جان ای جان فی ستر الله
غزل شماره 2419 : خوش بود فرش تن نور دیده
غزل شماره 2420 : آمد آمد نگار پوشیده
غزل شماره 2421 : مطرب جان‌های دل برده
غزل شماره 2422 : رخ نفسی بر رخ این مست نه
غزل شماره 2423 : یا رشا فدیته من زمن رایته
غزل شماره 2424 : هل طربا لعاشق وافقه زمانه
غزل شماره 2425 : طوبی لمن آواه سر فؤاده
غزل شماره 2426 : فدیتتک یا ستی الناسیه
