مثنویات سعدی

در این بخش مثنویات سعدی شیرازی نوشته شده است.

برای خواندن هر مثنوی ، روی آن کلیک کنید .

 

مثنوی شماره 1 : خلیلی الهدی انجی و اصلح

مثنوی شماره 2 : ای چشم و چراغ اهل بینش

مثنوی شماره 3 : همه را ده چو می‌دهی موسوم

مثنوی شماره 4 : عدل و انصاف و راستی باید

مثنوی شماره 5 : نظر کن در این موی باریک سر

مثنوی شماره 6 : نخست اندیشه کن آنگاه گفتار

مثنوی شماره 7 : چه نیکو گفت ابراهیم ادهم

مثنوی شماره 8 : یکی را دیدم اندر جایگاهی

مثنوی شماره 9 : چه سرپوشیدگان مرد بودند

مثنوی شماره 10 : نکویی گر چه با ناکس نشاید

مثنوی شماره 11 : نمیرد گر بمیرد نیکنامی

مثنوی شماره 12 : هیچ دانی که چیست دخل حرام

مثنوی شماره 13 : نشنیدم که مرغ رفته ز دام

مثنوی شماره 14 : زخم بالای یکدگر بزنند

مثنوی شماره 15 : چه رند پریشان شوریده بخت

مثنوی شماره 16 : دشنام تو سر به سر شنیدم

مثنوی شماره 17 : دانی چه بود کمال انسان

مثنوی شماره 18 : سگ بر آن آدمی شرف دارد

مثنوی شماره 19 : غم نه بر دل که گر نهی بر کوه

مثنوی شماره 20 : سخن زید نشنوی بر عمرو

مثنوی شماره 21 : همه فرزند آدمند بشر

مثنوی شماره 22 : همه دانند لشکر و میران

مثنوی شماره 23 : اگر هوشمندی مکن جمع مال

مثنوی شماره 24 : این دغل دوستان که می‌بینی

مثنوی شماره 25 : هر که را باشد از تو بیم گزند

مثنوی شماره 26 : هر که بی‌مشورت کند تدبیر

مثنوی شماره 27 : ای پسندیده حیف بر درویش

مثنوی شماره 28 : برگزیدندت ای گل خرم

مثنوی شماره 29 : قیمت عمر اگر بداند مرد

مثنوی شماره 30 : خری از روستایی ای بگریخت

مثنوی شماره 31 : حرص فرزند آدم نادان

مثنوی شماره 32 : پیری اندر قبیله ی ما بود

مثنوی شماره 33 : سپاس و شکر بی‌پایان خدا را

مثنوی شماره 34 : حدیث پادشاهان عجم را

مثنوی شماره 35 : حرامش باد بدعهد بداندیش

مثنوی شماره 36 : سلطان باید که خیر درویش

مثنوی شماره 37 : آنکه هفت اقلیم عالم را نهاد

مثنوی شماره 38 : دوام دولت اندر حق شناسی ست

مثنوی شماره 39 : کتاب از دست دادن سست رایی ست

مثنوی شماره 40 : الا تا ننگری در روی نیکو

مثنوی شماره 41 : جوانِ سخت رو در راه باید

مثنوی شماره 42 : الا گر بختمند و هوشیاری

مثنوی شماره 43 : هر که آمد برِ خدای قبول

مثنوی شماره 44 : به حال نیک و بد راضی شو ای مرد

مثنوی شماره 45 : بکوش امروز تا گندم بپاشی

مثنوی شماره 46 : ای خداوندان طاق و طمطراق

مثنوی شماره 47 : به یک سال در جادویی ارمنی

پایان اشعار این بخش


واژگان کلیدی : شعری با قالب مثنوی از سعدی

نویسندگان :
نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

نوشته های مرتبط
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها