همه فرزند آدمند بشر

سعدی-مثنوی شماره ۴۰   الا تا ننگری در روی نیکو که آن جسم است و جانش خوی نیکو اگر شخص آدمی بودی به دیدار همین

سعدی-مثنوی شماره ۳۸   دوام دولت اندر حق شناسی ست زوال نعمت اندر ناسپاسی ست اگر فضل خدا بر خود بدانی بماند بر تو نعمت

سعدی-مثنوی شماره ۴۷   به یک سال در جادویی ارمنی میان دو شخص افکند دشمنی سخن چین بدبخت در یکنفس خلاف افکند در میان دو

سعدی-مثنوی شماره ۵   نظر کن در این موی باریک سر که باریک بینند اهل نظر چو تنهاست از رشته‌ای کمتر است چو پر شد