نخست اندیشه کن آنگاه گفتار

سعدی-مثنوی شماره ۳۵   حرامش باد بدعهد بداندیش شکم پرکردن از پهلوی درویش شکم پر زهرمارش بود و کژدم که راحت خواهد اندر رنج مردم

سعدی-مثنوی شماره ۷   چه نیکو گفت ابراهیم ادهم چو ترک ملک و دولت کرد و خاتم نباید بستن اندر چیز کس دل که دل

سعدی-مثنوی شماره ۱۲   هیچ دانی که چیست دخل حرام یا کدام است خرج نافرجام به گدایی فراهم آوردن پس به شوخی و معصیت خوردن

سعدی-مثنوی شماره ۱۴   زخم بالای یکدگر بزنند بخراشند و مرهمی نکنند خار و گل درهمند و ظلمت و نور عسل و شهد و نشتر