دانی چه بود کمال انسان

سعدی-مثنوی شماره 41   جوانِ سخت رو در راه باید که با پیران بی‌قوت بپاید چه نیکو گفت در پای شتر مور که ای فربه

سعدی-مثنوی شماره 33   سپاس و شکر بی‌پایان خدا را بر این نعمت که نعمت نیست ما را بسا مالا که بر مردم وبال است

سعدی-مثنوی شماره 27   ای پسندیده حیف بر درویش از برای قبول و منصب خویش تا دل پادشه به دست آری حیف باشد که حق

سعدی-مثنوی شماره 40   الا تا ننگری در روی نیکو که آن جسم است و جانش خوی نیکو اگر شخص آدمی بودی به دیدار همین