ورود-ثبت نام

قطعات پروین اعتصامی

در این بخش قطعات پروین اعتصامی نوشته شده است .

برای خواندن هر شعر ، روی آن کلیک کنید :

 

قطعه شماره 1 : خمید نرگس پژمرده ای ز انده و شرم

قطعه شماره 2 : شمع بگریست گه سوز و گداز

قطعه شماره 3 : برزگری پند به فرزند داد

قطعه شماره 4 : گفت با صید قفس، مرغ چمن

قطعه شماره 5 : عالمی طعنه زد به نادانی

قطعه شماره 6 : عدسی وقت پختن، از ماشی

قطعه شماره 7 : ای که عمریست راه پیمایی

قطعه شماره 8 : بلبلی شیفته میگفت به گل

قطعه شماره 9 : فتاد طائری از لانه و ز درد تپید

قطعه شماره 10 : به کرم پیله شنیدم که طعنه زد حلزون

قطعه شماره 11 : بلبلی گفت سحر با گل سرخ

قطعه شماره 12 : موشکی را به مهر، مادر گفت

قطعه شماره 13 : به سوزنی ز ره شکوه گفت پیرهنی

قطعه شماره 14 : شب شد و پیر رفوگر ناله کرد

قطعه شماره 15 : گفت دیوار قصر پادشهی

قطعه شماره 16 : با مرغکان خویش، چنین گفت ماکیان

قطعه شماره 17 : ای دل، اول قدم نیکدلان

قطعه شماره 18 : زاغی به طرف باغ، به طاووس طعنه زد

قطعه شماره 19 : روزی گذشت پادشهی از گذرگهی

قطعه شماره 20 : صبحدم، تازه گلی خودبین گفت

قطعه شماره 21 : به سر خاک پدر، دخترکی

قطعه شماره 22 : بنفشه صبحدم افسرد و باغبان گفتش

قطعه شماره 23 : به لاله نرگس مخمور گفت وقت سحر

قطعه شماره 24 : وقت سحر، به آینه ای گفت شانه ای

قطعه شماره 25 : بلبل آهسته به گل گفت شبی

قطعه شماره 26 : خلید خار درشتی به پای طفلی خرد

قطعه شماره 27 : نهال تازه رسی گفت با درختی خشک

قطعه شماره 28 : بلبلی گفت به کنج قفسی

قطعه شماره 29 : در آبگیر، سحرگاه بط به ماهی گفت

قطعه شماره 30 : به شکوه گفت جوانی فقیر با پیری

قطعه شماره 31 : به صحرا، سرود اینچنین خارکن

قطعه شماره 32 : روز شکار، پیرزنی با قباد گفت

قطعه شماره 33 : کودکی کوزه ای شکست و گریست

قطعه شماره 34 : سرو خندید سحر، بر گل سرخ

قطعه شماره 35 : باغبانی، قطره ای بر برگ گل

قطعه شماره 36 : نهاد کودک خردی به سر، ز گل تاجی

قطعه شماره 37 : محتسب، مستی به ره دید و گریبانش گرفت

قطعه شماره 38 : دی، کودکی به دامن مادر گریست زار

قطعه شماره 39 : عاقل از کار بزرگی طلبید

قطعه شماره 40 : غنچه ای گفت به پژمرده گلی

قطعه شماره 41 : علم سرمایه ی هستی است، نه گنج زر و مال

قطعه شماره 42 : کاشکی وقت را شتاب نبود

قطعه شماره 43 : دانی که را سزد صفت پاکی:

قطعه شماره 44 : با دوک خویش، پیرزنی گفت وقت کار

قطعه شماره 45 : دختری خرد، به مهمانی رفت

قطعه شماره 46 : به طعنه پیش سگی گفت گربه: کای مسکین !

قطعه شماره 47 : گفت با زنجیر، در زندان شبی دیوانه ای

قطعه شماره 48 : کبوتری، سحر اندر هوای پروازی

قطعه شماره 49 : با بنفشه، لاله گفت ای بی خبر

قطعه شماره 50 : آن نشنیدید که یک قطره اشک

قطعه شماره 51 : بزرگمهر، به نوشین روان نوشت که: خلق

قطعه شماره 52 : همای دید سوی ماکیان به قلعه و گفت

قطعه شماره 53 : آب نالید، وقت جوشیدن

قطعه شماره 54 : آن قصه شنیدید که در باغ یکی روز

قطعه شماره 55 : نهان کرد دیوانه در جیب، سنگی

قطعه شماره 56 : به خویش، هیمه گه سوختن به زاری گفت

قطعه شماره 57 : سپیده دم، نسیمی روح پرور

قطعه شماره 58 : نخودی گفت لوبیایی را

قطعه شماره 59 : مرغی به باغ رفت و یکی میوه کند و خورد

قطعه شماره 60 : بارید ابر بر گل پژمرده ای و گفت

قطعه شماره 61 : شاهدی گفت به شمعی کامشب

قطعه شماره 62 : از درد پای، پیرزنی ناله کرد زار

قطعه شماره 63 : پیام داد سگ گله را، شبی گرگی

قطعه شماره 64 : حکایت کرد سرهنگی به کسری

قطعه شماره 65 : ز حیله، بر در موشی نشست گربه و گفت

قطعه شماره 66 : لاله ای با نرگس پژمرده گفت

قطعه شماره 67 : نهفت چهره گلی زیر برگ و بلبل گفت

قطعه شماره 68 : نهان شد از گل زردی گلی سپید که ما

قطعه شماره 69 : به جغد گفت شبانگاه طوطی از سر خشم

قطعه شماره 70 : در آن سرای که زن نیست، انس و شفقت نیست

قطعه شماره 71 : شنیده اید که آسایش بزرگان چیست:

قطعه شماره 72 : شبی به مردمک چشم، طعنه زد مژگان

قطعه شماره 73 : نیکنامی نباشد، از ره عجب

قطعه شماره 74 : جعل پیر گفت با انگشت

قطعه شماره 75 : پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل

قطعه شماره 76 : ز سری، موی سپیدی رویید

قطعه شماره 77 : ای نهال آرزو، خوش زی که بار آورده ای

قطعه شماره 78 : دی، مرغکی به مادر خود گفت، تا به چند

قطعه شماره 79 : سخن گفت با خویش، دلوی به نخوت

قطعه شماره 80 : به کنج مطبخ تاریک، تابه گفت به دیگ

قطعه شماره 81 : تو بلند آوازه بودی ای روان

قطعه شماره 82 : مرغی نهاد روی به باغی ز خرمنی

قطعه شماره 83 : بادی وزید و لانه ی خردی خراب کرد

قطعه شماره 84 : به ماه دی، گلستان گفت با برف

قطعه شماره 85 : شنیده اید میان دو قطره خون چه گذشت

قطعه شماره 86 : جوانی چنین گفت روزی به پیری

قطعه شماره 87 : در دست بانویی، به نخی گفت سوزنی

قطعه شماره 88 : شنیده اید که روزی به چشمه ی خورشید

قطعه شماره 89 : به آب روان گفت گل کز تو خواهم

قطعه شماره 90 : سیر، یک روز طعنه زد به پیاز

پایان اشعار این بخش

 

نویسندگان :

نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *