در این بخش اشعار کتاب ” لیلی و مجنون نظامی “نوشته شده است.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : ای نام تو بهترین سرآغاز
شعر شماره 2 : ای شاه سوار ملک هستی
شعر شماره 3 : ای نقش تو معرج معانی
شعر شماره 4 : در نوبت بار عام دادن
شعر شماره 5 : ای ناظر نقش آفرینش
شعر شماره 6 : روزی به مبارکی و شادی
شعر شماره 7 : سرخیل سپاه تاجداران
شعر شماره 8 : ای عالم جان و جان عالم
شعر شماره 9 : چون گوهر سرخ صبحگاهی
شعر شماره 10 : برجوش دلا که وقت جوش است
شعر شماره 11 : تا من منم از طریق زوری
شعر شماره 12 : ای چارده ساله قرة‌العین
شعر شماره 13 : با این که سخن به لطف آب است
شعر شماره 14 : ساقی به کجا که می‌پرستم
شعر شماره 15 : گوینده ی داستان چنین گفت
شعر شماره 16 : هر روز که صبح بردمیدی
شعر شماره 17 : سلطان سریر صبح خیزان
شعر شماره 18 : روزی که هوای پرنیان پوش
شعر شماره 19 : چون راه دیار دوست بستند
شعر شماره 20 : مجنون چو شنید پند خویشان
شعر شماره 21 : چون رایت عشق آن جهانگیر
شعر شماره 22 : چون گشت به عالم این سخن فاش
شعر شماره 23 : چون دید پدر به حال فرزند
شعر شماره 24 : مجنون به جواب آن شکرریز
شعر شماره 25 : کبکی به دهن گرفت موری
شعر شماره 26 : سر دفتر آیت نکویی
شعر شماره 27 : چون پرده کشید گل به صحرا
شعر شماره 28 : فهرست کش نشاط این باغ
شعر شماره 29 : لیلی پس پرده ی عماری
شعر شماره 30 : روزی دو به دو نشسته بودند
شعر شماره 31 : نوفل ز چنین عتاب دلکش
شعر شماره 32 : مجنون چو شنید بوی آزرم
شعر شماره 33 : گنجینه گشای این خزینه
شعر شماره 34 : سازنده ارغنون این ساز
شعر شماره 35 : چون صبح به فال نیکروزی
شعر شماره 36 : شبگیر که چرخ لاجوردی
شعر شماره 37 : چون نور چراغ آسمان گرد
شعر شماره 38 : غواص جواهر معانی
شعر شماره 39 : چون صبحدم آفتاب روشن
شعر شماره 40 : فرزانه سخن سرای بغداد
شعر شماره 41 : مشاطه ی این عروس نو عهد
شعر شماره 42 : دهقان فصیح پارسی زاد
شعر شماره 43 : چون پند پدر شنود فرزند
شعر شماره 44 : چون دید پدر که دردمند است
شعر شماره 45 : روزی ز قضا به وقت شبگیر
شعر شماره 46 : صاحب خبر فسانه پرداز
شعر شماره 47 : در قصه شنیده‌ام که باری
شعر شماره 48 : رخشنده شبی چو روز روشن
شعر شماره 49 : مجنون ز سر نظاره سازی
شعر شماره 50 : چون مشتری از افق برآمد
شعر شماره 51 : چون دید که آن بحار خیزان
شعر شماره 52 : روزی و چه روز عالم افروز
شعر شماره 53 : چون باز گشاد نامه را بند
شعر شماره 54 : بود اول آن خجسته پرگار
شعر شماره 55 : صراف سخن به لفظ چون زر
شعر شماره 56 : روزی ملکی ز نامداران
شعر شماره 57 : مادر چو ز دور در پسر دید
شعر شماره 58 : چون شاهسوار چرخ گردان
شعر شماره 59 : لیلی نه که لعبت حصاری
شعر شماره 60 : آیا تو کجا و ما کجاییم؟
شعر شماره 61 : دانای سخن چنین کند یاد
شعر شماره 62 : مجنون چو هلال در رخ او
شعر شماره 63 : هر نکته که بر نشان کاریست
شعر شماره 64 : شرط است که وقت برگ‌ریزان
شعر شماره 65 : طغرا کش این مثال مشهور
شعر شماره 66 : انگشت کش سخن سرایان
شعر شماره 67 : مجنون ز جهان چو رخت بربست
شعر شماره 68 : شاها ملکا جهان پناها
پایان اشعار این بخش
