در این بخش مثنوی های ” عارف نامه ” ایرج میرزا نوشته شده است .
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : شنیدم من که عارف جانم آمد
شعر شماره 2 : نمیدانستم ای نامرد .ونی
شعر شماره 3 : برو عارف که اینجا خبط کردی
شعر شماره 4 : دلم زین عمر بی حاصل سرآمد
شعر شماره 5 : بدینجا چون رسید اشعار خالص
شعر شماره 6 : بیا گویم برایت داستانی
شعر شماره 7 : حجاب زن که نادان شد چنین است
شعر شماره 8 : خدایا تا به کی ساکت نشینم
شعر شماره 9 : خدایا کی شوند این خلق خسته
شعر شماره 10 : سرِ راه حکیمی فحل و دانا
شعر شماره 11 : بیا عارف که دنیا حرف مُفت است
شعر شماره 12 : تو عارف واقعا گوساله بودی
شعر شماره 13 : بگو عارف به من ز احباب طهران
پایان اشعار این بخش