در این بخش، مفردات طبیب اصفهانی نوشته شده است
فهرست مفردات به ترتیب حرف الفبای آخر قافیه یا ردیف است.
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : به غیر از وصل نبود چاره ای هجر عزیزان را
شعر شماره 2 : شکاف سینه رهبر شد به دل غمهای عالم را
شعر شماره 3 : رخ مپوش از من سرت گردم که چون شمع سحر
شعر شماره 4 : مردم از هجر و همان در پی آزار من است
شعر شماره 5 : بنگر که یار خاطر ما شاد می کند
شعر شماره 6 : تو که خفته ای به راحت دل تو خبر ندارد
شعر شماره 7 : دلبر آن به که به آزار دلم شاد کند
شعر شماره 8 : در لجه ای که هیچ نشان از کران نبود
شعر شماره 9 : نگفتم غنچه ی دل هرگزم خندان نخواهد شد
شعر شماره 10 : به این ذوق گرفتاری که من دارم زهی حسرت
شعر شماره 11 : گر سلیمان بگذارد به سرم افسر خویش
شعر شماره 12 : میچکدم ز دیده خون وعده ی وصل یار کو؟
شعر شماره 13 : چیست مرا نام، سگ کوی تو
شعر شماره 14 : چشم یک شهر شد از سوختن ما روشن
شعر شماره 15 : فریاد که غیرت نگذارد که چو فرهاد
شعر شماره 16 : سر قاتلی بنازم که ز کثرت ملایک
شعر شماره 17 : آمد سپه بهار و شد لشکر دی
پایان اشعار این بخش