سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت 18
هرگز از دور زمان ننالیده بودم و روی از گردش آسمان درهم نکشیده مگر وقتی که پایم برهنه مانده بود و استطاعت پای پوشی نداشتم . به جامع کوفه در آمدم دلتنگ . یکی را دیدم که پای نداشت . سپاس نعمت حق به جای آوردم و بر بی کفشی صبر کردم
مرغ بریان به چشم مردم سیر
کمتر از برگ تره بر خوان است
وآنکه را دستگاه و قوت نیست
شلغم پخته ، مرغ بریان است
امین پیرانی - حامد پیری
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 28 درویشی را شنیدم که به غاری در نشسته بود و در به روی از جهانیان بسته و
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 12 خشکسالی در اسکندریه عنان طاقت درویش از دست رفته بود . درهای آسمان بر زمین بسته و
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 21 بازرگانی را شنیدم که صد و پنجاه شتر بار داشت و چهل بنده ی خدمتکار . شبی
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 19 یکی از ملوک با تنی چند خاصان در شکارگاهی به زمستان ، از عمارت دور افتادند تا