ابیات پراکنده ی آذر بیگدلی

آذر بیگدلی – رباعی شماره 17 کوی تو، که رشک گلستان ارم است تا هست در آن مرغ دلم، محترم است بیرون چو رود، سزاست

آذر بیگدلی – غزل شماره 23 فتاده از پی دل کودکان و غوغایی است تو هم بیا به تماشا که خوش تماشایی است مرا که

آذر بیگدلی – رباعی شماره 142 ای آنکه سر کوی تو شد منزل من جز تخم غمت نیست در آب و گل من ای کاش!

آذر بیگدلی – غزل شماره 182 مرا به جرم وفای من از جفا کشتی جفا نگر، که چو دیدی ز من وفا کشتی به آن