خواجوی کرمانی – رباعی شماره 168
چشمم که مدام آب حسرت بارد
پیوسته کنار من چو دریا دارد
هر دم به نظاره ی رخت تشنه تر است
آری نمک آب تشنگی بیش آرد
چشمم که مدام آب حسرت بارد
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط
اشتراک در
وارد شدن
0 نظرات
قدیمیترین