حکایت های آذر بیگدلی

آذر بیگدلی – ابیات پراکنده شماره 48 این بار چو رفتی ز غمت زار بمیرم هر بار نمردم، ولی این بار بمیرم من مردنی ام،

آذر بیگدلی – رباعی شماره 167 آن شوخ کزو دور شبی خفتم، نه روزی ز جفای او برآشفتم، نه ز آن چشم، که اول نگهش

آذر بیگدلی – رباعی شماره 28 برخاسته این شاخ انار، از گِل کیست؟ بنشسته ز گلنار به خون، مایل کیست؟ این حقه ی لعل دانه

آذر بیگدلی – رباعی شماره 171 قاصد! دلم از حرف وفا خوش کردی جانم ز پیام آشنا خوش کردی گفتی: که ز راه میرسد یار