اقبال لاهوری
زبور عجم
شماره 7
من اگرچه تیره خاکم دلکیست برگ و سازم
به نظاره ی جمالی چو ستاره دیده بازم
به هوای زخمه ی تو همه ناله ی خموشم
تو به این گمان که شاید ز نوا فتاده سازم
به ضمیرم آنچنان کن که ز شعله ی نوایی
دل خاکیان فروزم دل نوریان گدازم
تب و تاب فطرت ما ز نیازمندی ما
تو خدای بی نیازی نرسی به سوز و سازم
به کسی عیان نکردم ز کسی نهان نکردم
غزل آنچنان سرودم که برون فتاد رازم
امین پیرانی - حامد پیری
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 19 بر عقل فلک پیما ترکانه شبیخون به یک ذره ی درد دل از علم فلاطون به دی مغبچه ای
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 4 غزل سرای و نواهای رفته باز آور به این فسرده دلان حرف دل نواز آور کنشت و کعبه و
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 17 تو به این گمان که شاید سر آستانه دارم به طواف خانه کاری به خدای خانه دارم شرر پریده
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 63 زمانه قاصد طیار آن دلارام است چه قاصدی که وجودش تمام پیغام است گمان مبر که نصیب تو نیست