سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت 23
صیادی ضعیف را ماهی قوی به دام اندر افتاد . طاقت حفظ آن نداشت ، ماهی برو غالب آمد و دام از دستش درربود و برفت
شد غلامی که آب جوی آرد
جوی آب آمد و غلام ببرد
دام هر بار ماهی آوردی
ماهی این بار رفت و دام ببرد
دیگر صیادان دریغ خوردند و ملامتش کردند که چنین صیدی در دامت افتاد و ندانستی نگاه داشتن . گفت : ای برادران چه توان کردن ؟ مرا روزی نبود و ماهی را همچنان روزی مانده بود . صیادِ بی روزی در دجله نگیرد و ماهیِ بی اجل بر خشک نمیرد .
امین پیرانی - حامد پیری
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 2 دو امیر زاده در مصر بودند ، یکی علم آموخت و دیگر مال اندوخت . عاقبة الامر
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 17 همچنین در قاع بسیط ، مسافری گم شده بود و قوت و قوّتش به آخر آمده و
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 16 یکی از عرب در بیابانی از غایت تشنگی می‌گفت یا لیتَ قبلَ مَنیِتی یوماً اَفوزُ بمُنیتی نهراً
سعدی-گلستان-باب سوم در فضیلت قناعت حکایت 22 مالداری را شنیدم که به بخل چنان معروف بود که حاتم طایی در کرم . ظاهر حالش