کسایی مروزی – دیوان اشعار
شماره 38
به سفلگان
عَصیب و گرده برون کن، وزو زَوَنج نورد
جگر بیاژن و آگنج ازو بسامان کن
بجوش گردن و بالان و زیره باکن از وی
نمک بسای و گذر بر تَبَنْگوی نان کن
به گربه ده و به عَکّه سُپُرز وخیم همه
و گر یتیم بدزدد بزنش و تاوان کن
وزین همه که بگفتم نصیب روز بزرگ
غدود و زهره و سرگین و خون بوگان کن
زه ای کسایی، احسنت، گوی و چونین گوی
به سفلگان بر فریَه کن و فراوان کن
امین پیرانی - حامد پیری
کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 1 قصیده سوگنامه باد صبا درآمد فردوس گشت صحرا آراست بوستان را نیسان به فرش دیبا آمد نسیم
کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 21 نیلوفر کبود نیلوفر کبود نگه کن میان آب چون تیغ آب داده و یاقوت آبدار همرنگ آسمان و
کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 16 شنبلید در میان خوید بگشای چشم و ژرف نگه کن به شنبلید تابان به سان گوهر، اندر میان
کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 53 می و ماه و مریخ به جام اندر تو پنداری روان است ولیکن گر روان دانی روانی به