زاغ بیابان گزید خود به بیابان سزید

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 55 تف و تاب از بهر که بایدت بدین سان شبگیر وز بهر چه بایدت بدینسان تف و تاب

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 9 سرخ رویی و زردرویی نورد بودم، تا ورد من مُورَّد بود برای ورد مرا ترک من همی پرورد

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 38 به سفلگان عَصیب و گرده برون کن، وزو زَوَنج نورد جگر بیاژن و آگنج ازو بسامان کن بجوش

کسایی مروزی – دیوان اشعار شماره 3 به شاهراه نیاز به شاهراه نیاز اندرون سفر مسگال که مرد کوفته گردد بدان ره اندر سخت وگر