حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 67
ای نقش چگل چو گل محدث
لم تحلف ان تفی و تحنث
از هجر رخ تو تلخکامم
عن منطق الهنی تحدث
ثنیت لی الشباب عمری
لو فزت بشعرک المثلث
ای آنکه قیامتی ز قامت
من هجرک کم اموت و ابعث
عاید به تو است هر ضمیری
ان ذکر لهجنا و انث
هر چند مقصریم رحم آر
حتی تم علی الفراق امکث
هنگام تفرج است برخیز
الریح مع الغصون یعبث
پیمان‌شکن است یار اسرار
بالوصل معاهد و ینکث
