تو ای ادیب سخن سنجی و سخندانی

مخفی بدخشی – غزل شماره 80

پاسخ به خلیلی

(1)

تو ای ادیب سخن سنجی و سخندانی

در این زمانه که غواص بحر عرفانی

تو استاد سخن پروران این دوری

ز طبع ملک جهان را کنی جهانبانی

به سوی اهل سخن لطف تو از آن بیش است

که سوی کلبه ی عاجز شدی به مهمانی

مرا که گلشن طبعم خزان شده افسوس

که از سخن قدمت را کنم گل افشانی

به نزد اهل خرد مخفیا مکن هرگز

به عقل ناقص خود نسبت سخندانی

واژگان دشوار:1-مخفی، این شعر را به صورت بداهه، برای خلیل الله خلیلی، پس از دریافت هدیه ای از او سروده است.