نمرده اند شهیدان که ماه و خورشیدند

رهی معیری – غزلیات

شماره 57

شهیدان وطن

نمرده اند شهیدان که ماه و خورشیدند

که کشتگان وطن، زندگان جاویدند

خلاف شمع، که می گرید از هلاکت خویش

به روز رزم، سپردند جان و خندیدند

فراز چرخ نهادند پای، چون بهرام

اگر چه دامن از این خاکدان فروچیدند

به جان خصم فکندند لرزه همچون بید

ولی چو کوه، ز باد اجل نلرزیدند

بر آستان رضا، چون غبار بنشستند

بر آسمان شرف، همچو مه درخشیدند

به جنگ دشمن، اگر نقد جان نمی دادند

به جان دوست، چنین منزلت نمی دیدند

اگر به دیده بیگانه اند، چون شب تار

ولی به دیده ی ما، همچو صبح امیدند

به جان پاک شهیدان که زنده اند رهی

دلاوران،  که سزاوار چنین جشن جاویدند

واژگان دشوار:شعر شهید،درباره،در مورد،پیرامون با موضوع شهید وطن شهید میهنم زیبا غزل اشعار