به احسان خانه از سیل حوادث رسته می‌گردد

صائب تبریزی- غزل شماره 2864

به احسان خانه از سیل حوادث رسته می‌گردد

در بی‌خیر در اندک زمانی بسته می‌گردد

تو از کوتاه‌بینی می‌کنی اندیشۀ روزی

وگرنه آسیای آسمان پیوسته می‌گردد

مشو درهم ز سختی‌های دوران چون سبک‌مغزان

که سنگ آخر نصیب پستۀ ‌لب بسته می‌گردد

مکن دل را به رنگ و بو پریشان چون هوسناکان

که از گردآوری برگ خزان گلدسته می‌گردد

منه پیش ره ارباب حاجت چوب ای غافل

که از دربان در ارباب دولت بسته می‌گردد

تو می‌سازی ز غفلت گرم جای خود، نمی‌بینی

که چرخ از کهکشان اینجا میان بربسته می‌گردد

به تسبیح ریای زاهدان از ره مرو صائب

که چندین دام مکر اینجا عنان بگسسته می‌گردد