سهراب سپهری – مجموعه شرق اندوه
شماره 20
وید
نی ها، همهمه شان می آید
مرغان، زمزمه شان می آید
در باز و نگه کم
و پیامی رفته به بی سویی دشت
گاوی زیر صنوبرها
ابدیت روی چپرها
از بن هر برگی وهمی آویزان
و کلامی نی
نامی نی
پایین، جاده ی بیرنگی
بالا، خورشید هم آهنگی