زمستان را سرآمد روزگاران
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 34 زمستان را سرآمد روزگاران نواها زنده شد در شاخساران گلان را رنگ و نم بخشد هواها که می آید
Menu
اقبال لاهوری
زبور عجم
شماره 92
برون زین گنبد در بسته پیدا کرده ام راهی
که از اندیشه برتر می پرد آه سحر گاهی
تو ای شاهین نشیمن در چمن کردی از آن ترسم
هوای او به بال تو دهد پرواز کوتاهی
غباری گشته ای آسوده نتوان زیستن اینجا
به باد صبحدم درپیچ و منشین بر سر راهی
ز جوی کهکشان بگذر ز نیل آسمان بگذر
ز منزل دل بمیرد گرچه باشد منزل ماهی
اگر زان برق بی پروا درون او تهی گردد
به چشمم کوه سینا می نیرزد با پر کاهی
چسان آداب محفل را نگه دارند و می سوزند
مپرس از ما شهیدان نگاهی بر سر راهی
پس از من شعر من خوانند و دریابند و می گویند
جهانی را دگرگون کرد یک مرد خود آگاهی
امین پیرانی - حامد پیری
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 34 زمستان را سرآمد روزگاران نواها زنده شد در شاخساران گلان را رنگ و نم بخشد هواها که می آید
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 112 دو دسته تیغم و گردون برهنه ساخت مرا فسان کشیده به روی زمانه آخت مرا من آن جهان خیالم
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 19 بر عقل فلک پیما ترکانه شبیخون به یک ذره ی درد دل از علم فلاطون به دی مغبچه ای
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 113 مثل شرر ذره را تن به تپیدن دهم تن به تپیدن دهم بال پریدن دهم سوز نوایم نگر ریزه