اقبال لاهوری
زبور عجم
شماره 58
دو عالم را توان دیدن به مینایی که من دارم
کجا چشمی که بیند آن تماشایی که من دارم
دگر دیوانه ای آید که در شهر افکند هویی
دو صد هنگامه برخیزد ز سودایی که من دارم
مخور نادان غم از تاریکی شب ها که می آید
که چون انجم درخشد داغ سیمایی که من دارم
ندیم خویش می سازی مرا لیکن از آن ترسم
نداری تاب آن آشوب و غوغایی که من دارم
امین پیرانی - حامد پیری
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 101 عشق را نازم که بودش را غم نابود نی کفر او زنار دار حاضر و موجود نی عشق اگر
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 68 تکیه بر حجت و اعجاز بیان نیز کنند کار حق گاه به شمشیر و سنان نیز کنند گاه باشد
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 106 بینی جهان را خود را نبینی تا چند نادان غافل نشینی نور قدیمی شب را برافروز دست کلیمی در
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 137 مذهب غلامان در غلامی عشق و مذهب را فراق انگبین زندگانی بد مذاق عاشقی؟ توحید را بر دل زدن