اقبال لاهوری
زبور عجم
شماره 112
دو دسته تیغم و گردون برهنه ساخت مرا
فسان کشیده به روی زمانه آخت مرا
من آن جهان خیالم که فطرت ازلی
جهان بلبل و گل را شکست و ساخت مرا
می جوان که به پیمانه ی تو می ریزم
ز راوقی است که جام و سبو گداخت مرا
نفس به سینه گدازم که طایر حرمم
توان ز گرمی آواز من شناخت مرا
شکست کشتی ادراک مرشدان کهن
خوشا کسی که به دریا سفینه ساخت مرا
امین پیرانی - حامد پیری
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 98 کشیدی باده ها در صحبت بیگانه پی در پی به نور دیگران افروختی پیمانه پی در پی ز دست
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 14 فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین چهره گشا، غزل سرا، باده بیار این چنین اشک چکیده ام
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 66 غلام زنده دلانم که عاشق سره اند نه خانقاه نشینان که دل به کس ندهند به آن دلی که
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 61 درون لاله گذر چون صبا توانی کرد به یک نفس گره غنچه وا توانی کرد حیات چیست جهان را