حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 69
جسته‌ام شیرین‌سخن یاری فصیح
شور شهری خسروی شوخی ملیح
پیش آن بالابلند شمشاد پست
نزد آن وجه حسن خوبان قبیح
لعل می گونش به گفتار بلیغ
زنده سازد مرده را همچون مسیح
حسن صدغ موثق قلبی الضعیف
فیه ما یروی من العلیا صحیح
تا به کی در پرده باشم نغمه‌سنج
عشق خوبان دین من باشد صریح
کم بظلمی یافتی اقبالکم
مِمَّ فی شرع الهوی قتلی تبیح
یک نظر کن ای که مغروری به حسن
فی مواطی خطوکم قلبی الطریح
می به جامم گر نباشد گو مباش
راح روحی روح ذی الوجه الصبیح
نه همین اسرار قربانی اوست
هست در هر گوشه او را صد ذبیح
