حاج ملاهادی سبزواری – غزل شماره 101
رخ است این یا قمر یا آتش طور
چه روی است این تعالی خالق النور
بیاض چهره ات چون صبح روشن
سواد طره ات چون شام دیجور
نمکدانی است یاقوتی دهانت
نمکپاش دلم بر زخم ناسور
اگر زلفت نبودی پای بندم
به عالم می فکندم از لبت شور
فوأدی ظاعن الجسم قاطن
جبینی سائر و القلب مأسور
ز صاف من نصیبی هست دردی
اذالمیسور لم یسقط بمعسور
خراب لعل میگونی است اسرار
مپندارش خراب از آب انگور