مخفی بدخشی – غزل شماره 38
شاخ بریده
هر چند غنچه راست ز باد بهار فیض
دارد دلم ز نگهت گیسوی یار فیض
گلها به باغ ار ببرند از بهار فیض
برده بهار از گل رویش هزار فیض
همچون درخت خشک ز باران نوبهار
ما برده ایم از مژه ی اشکبار فیض
جز نام از سخا و کرم نیست در جهان
عنقا و کیمیاست در این روزگار فیض
ما را به خوب و زشت جهان واعظا چه کار
شاخ بریده را نبود از بهار فیض
نه گل شدم که زینت باغ و چمن شوم
نه خار خشک تا برد از من شرار فیض
مخفی تو بگذر از دل پر درد عاشقان
بسیار برده اند ازین لاله زار فیض
امین پیرانی - حامد پیری
مخفی بدخشی – غزل شماره 16 چشم خمارین گشتم خراب چشم خمارینت الغیاث تلخ است کام از لب شیرینیت الغیاث باشد تنت لطیف تر از
مخفی بدخشی – غزل شماره 32 جوش خط ترک شوخم غم هجران نکشیده است هنوز آه عشاق به گوشش نرسیده است هنوز نوزیده است صبا
مخفی بدخشی – غزل شماره 77 کرم تنهایی دوستان با که دهم شرح غم تنهایی عاقبت کرد خرابم الم تنهایی یار همدرد بود زهر غمم
مخفی بدخشی – غزل شماره 8 خانه ی ناموس گشت مهمان من آن سرو خرامان امشب هست ویرانه ی من رشک گلستان امشب تحفه ای