قصاب کاشانی – غزل شماره 241

مردیم ز غم تا به تو خودکام رسیدیم

از سایه ی تیغت به سرانجام رسیدیم

خواندیم چو لوح سر خاک شهدا را

بر مطلب بی‌مهری ایام رسیدیم

روزی که برون آمده از بیضه ز شوقت

پر نازده اول به سر دام رسیدیم

در عشق تو گشتیم دمی گرم که چون صبح

از یک نفس عمر به انجام رسیدیم

بسیار تپیدن ندهد فایده در خاک

تسلیم چو گشتیم به آرام رسیدیم

بی‌بهره از آن زلف نشد گردن قصاب

ما نیز به یک حلقه از این دام رسیدیم