هر سر موی من از درد تو در فریاد است

قدسی مشهدی- غزل شماره 105 

هر سر موی من از درد تو در فریاد است

ناله‌ام نغمۀ نی نیست که گویی بادست

دیده بی‌نور شود گر نکنم گریه چو شمع

مردم چشمِ مرا خانه ز سیل آباد است

تندی خوی تو از ناله فرو بسته لبم

ورنه حیثیّت مرغان چمن فریادست

برگ سبزی به چمن کو، که نشوید ابرش؟

بر خط سبز مکن تکیه، که سرو آزادست

بر سر چارسوی عشق هنرمندانند

هرکه شاگردی این طایفه کرد استادست

 

 

نویسندگان :
نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

نوشته های مرتبط
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها