در این بخش، کتاب عشاقنامه عبید زاکانی نوشته شده است .
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره ۱ : خدایا تا از این فیروزه ایوان
شعر شماره ۲ : بتی فرخ رخی فرخنده رایی
شعر شماره ۳ : خم ابروی او در جان فزایی
شعر شماره ۴ : نخستین روز کاین چشم بلاکش
شعر شماره ۵ : شبی شوقم شبیخون بر سر آورد
شعر شماره ۶ : دلم زین بیش غوغا برنتابد
شعر شماره ۷ : در آن شب های تار از بی قراری
شعر شماره ۸ : پس از عمری که دل خونابه می خورد
شعر شماره ۹ : بدیدم چشم مستت رفتم از دست
شعر شماره ۱۰ : ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز
شعر شماره ۱۱ : چو زلف خویشتن ناگه برآشفت
شعر شماره ۱۲ : ز سوز عشق من جانت بسوزد
شعر شماره ۱۳ : تو را آن به که راه خویش گیری
شعر شماره ۱۴ : چو این پیغام ها در گوش کردم
شعر شماره ۱۵ : دگر بار از سر سوزی که دانی
شعر شماره ۱۶ : دگر بار آن فسونگر مرغ چالاک
شعر شماره ۱۷ : چو بشنید این سخن را سرو آزاد
شعر شماره ۱۸ : دگر بار آن فسون پرداز استاد
شعر شماره ۱۹ : چو با همراز خود همداستان شد
شعر شماره ۲۰ : سحرگاهی که باد صبحگاهی
شعر شماره ۲۱ : گر آن مه را وفا بودی چه بودی
شعر شماره ۲۲ : در این اندیشه شب را روز کردم
شعر شماره ۲۳ : چو زرین بال عنقای سرافراز
شعر شماره ۲۴ : چنین زیبا نگاری دلستانی
شعر شماره ۲۵ : دلا تا چند از این صورت پرستی
شعر شماره ۲۶ : من اندر عیش و بختم در کمین بود
شعر شماره ۲۷ : چو این ناخوش خبر در گوشم آمد
شعر شماره ۲۸ : خیالی بود و خوابی وصل یاران
شعر شماره ۲۹ : دریغ آن روزگار شادمانی
شعر شماره ۳۰ : شبی چون شام در فریاد و زاری
شعر شماره ۳۱ : الا ای باد عنبر بوی مشکین
شعر شماره ۳۲ : چه کم گردد خدایا از خداییت
شعر شماره ۳۳ : به بهتر طالع و فرخنده تر فال
پایان اشعار این بخش