در این بخش، کتاب عشاقنامه عبید زاکانی نوشته شده است .
برای خواندن هر شعر، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : خدایا تا از این فیروزه ایوان
شعر شماره 2 : بتی فرخ رخی فرخنده رایی
شعر شماره 3 : خم ابروی او در جان فزایی
شعر شماره 4 : نخستین روز کاین چشم بلاکش
شعر شماره 5 : شبی شوقم شبیخون بر سر آورد
شعر شماره 6 : دلم زین بیش غوغا برنتابد
شعر شماره 7 : در آن شب های تار از بی قراری
شعر شماره 8 : پس از عمری که دل خونابه می خورد
شعر شماره 9 : بدیدم چشم مستت رفتم از دست
شعر شماره 10 : ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز
شعر شماره 11 : چو زلف خویشتن ناگه برآشفت
شعر شماره 12 : ز سوز عشق من جانت بسوزد
شعر شماره 13 : تو را آن به که راه خویش گیری
شعر شماره 14 : چو این پیغام ها در گوش کردم
شعر شماره 15 : دگر بار از سر سوزی که دانی
شعر شماره 16 : دگر بار آن فسونگر مرغ چالاک
شعر شماره 17 : چو بشنید این سخن را سرو آزاد
شعر شماره 18 : دگر بار آن فسون پرداز استاد
شعر شماره 19 : چو با همراز خود همداستان شد
شعر شماره 20 : سحرگاهی که باد صبحگاهی
شعر شماره 21 : گر آن مه را وفا بودی چه بودی
شعر شماره 22 : در این اندیشه شب را روز کردم
شعر شماره 23 : چو زرین بال عنقای سرافراز
شعر شماره 24 : چنین زیبا نگاری دلستانی
شعر شماره 25 : دلا تا چند از این صورت پرستی
شعر شماره 26 : من اندر عیش و بختم در کمین بود
شعر شماره 27 : چو این ناخوش خبر در گوشم آمد
شعر شماره 28 : خیالی بود و خوابی وصل یاران
شعر شماره 29 : دریغ آن روزگار شادمانی
شعر شماره 30 : شبی چون شام در فریاد و زاری
شعر شماره 31 : الا ای باد عنبر بوی مشکین
شعر شماره 32 : چه کم گردد خدایا از خداییت
شعر شماره 33 : به بهتر طالع و فرخنده تر فال
پایان اشعار این بخش
