میکند سلسله ی زلف تو دیوانه مرا
عبید زاکانی – غزل شماره 6 میکند سلسله ی زلف تو دیوانه مرا میکشد نرگس مست تو به میخانه مرا متحیر شده ام تا غم
Menu
عبید زاکانی – غزل شماره 79
ما سریر سلطنت در بینوایی یافتیم
لذت رندی ز ترک پارسایی یافتیم
سالها دریوزه کردیم از در صاحبدلان
مایه ی این پادشاهی زان گدایی یافتیم
همت ما از سر صورت پرستی درگذشت
لاجرم در ملک معنی پادشایی یافتیم
پرتو شمع تجلی بر دل ما شعله زد
این همه نور و ضیا زان روشنایی یافتیم
صحبت می خوارگان از خاطر ما محو کرد
آن کدورتها که از زهد ریایی یافتیم
پیش از این در سر غرور سرفرازی داشتیم
ترک سر کردیم و زان زحمت رهایی یافتیم
گر چه آسیب فلک بشکست ما را چون عبید
از درونهای بزرگان مومیایی یافتیم
امین پیرانی - حامد پیری
عبید زاکانی – غزل شماره 6 میکند سلسله ی زلف تو دیوانه مرا میکشد نرگس مست تو به میخانه مرا متحیر شده ام تا غم
عبید زاکانی – غزل شماره 88 رفتم از خطه ی شیراز و به جان در خطرم وه کزین رفتن ناچار چه خونین جگرم می روم
عبید زاکانی – غزل شماره 26 دلی که بسته ی زنجیر زلف یاری نیست به پیش اهل نظر هیچش اعتباری نیست سری که نیست در
عبید زاکانی – غزل شماره 28 سر نخوانیم که سودا زده ی مویی نیست آدمی نیست که مجنون پری رویی نیست هرگز از بند و