عاشق شوریده ترک یار نتوانست کرد
عبید زاکانی – غزل شماره 55 عاشق شوریده ترک یار نتوانست کرد صبر بی دل کرد و بی دلدار نتوانست کرد جان چو با عشق
Menu
عبید زاکانی – غزل شماره 73
در این چنین سره فصلی و نوبهاری خوش
خوشا کسی که کند عیش با نگاری خوش
کنار جوی گزین گوش سوی بلبل دار
کنون که هست به هر گوشه ای کناری خوش
گرت به دست فتد دامنی که مقصود است
بگیر دامن کوهی و لاله زاری خوش
بیا به وصل دمی روزگار ما خوش کن
به شکر آنکه تو را هست روزگاری خوش
به رغم مدعیان در فراق او هر کس
بپرسدم که خوشی گویمش که آری خوش
مرا ز صحبت یاری گریز ممکن نیست
هزار جان عزیزم فدای یاری خوش
دل عبید نگردد شکار غم پس از این
گرش به دام افتد چنان نگاری خوش
امین پیرانی - حامد پیری
عبید زاکانی – غزل شماره 55 عاشق شوریده ترک یار نتوانست کرد صبر بی دل کرد و بی دلدار نتوانست کرد جان چو با عشق
عبید زاکانی – غزل شماره 66 جوق قلندرانیم در ما ریا نباشد تزویر و زرق و سالوس آیین ما نباشد در هیچ ملک با ما
عبید زاکانی – غزل شماره 91 در خود نمی بینم که من بی او توانم ساختن یا دل توانم یک زمان از کار او پرداختن
عبید زاکانی – غزل شماره 47 باد صبا جیب سمن برگشاد غلغل بلبل به چمن در فتاد زنده کند مرده ی صد ساله را باد