بی یار دل شکسته و دور از دیار خویش

عبید زاکانی – غزل شماره 2 ز حد گذشت جدایی ز حد گذشت جفا بیا که موسم عیش است و آشتی و صفا لبت به

عبید زاکانی – غزل شماره 100 افتاده بازم در سر هوایی دل باز دارد میلی به جایی او شهریاری من خاکساری او پادشاهی من بینوایی

عبید زاکانی – غزل شماره 35 ساقیا باز خرابیم بده جامی چند پخته ای چند فرو ریز به ما خامی چند صوفی و گوشه ی

عبید زاکانی – غزل شماره 67 میپزد باز سرم بیهده سودای دگر میکند خاطر شوریده تمنای دگر هوس سروقدی گرد دلم میگردد که ندارد به